Polonais modifier

Étymologie modifier

Déverbal de zachwycić, dérivé de chwycić, avec le préfixe za-.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif zachwyt zachwyty
Vocatif zachwycie zachwyty
Accusatif zachwyt zachwyty
Génitif zachwyta zachwytów
Locatif zachwycie zachwytach
Datif zachwytowi zachwytom
Instrumental zachwytem zachwytami

zachwyt \zaxfɨt\ masculin inanimé

  1. Plaisir, joie.
    • Kobieta miała zachwyt w twarzy, musiała tej ozdoby od dawna pożądać. — (Wojciech Żukrowski, Kamienne tablice, 1994)
      La femme avait l’air réjoui, elle devait avoir envie de cet ornement depuis longtemps.

Synonymes modifier

Références modifier