am boa
Breton modifier
Étymologie modifier
Forme de locution verbale modifier
- Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif du verbe en devout/kaout, « avoir ».
- Tro ar perc’henn am boa ranket ober da neuze, ambrouget gant Lukian. — (Mich Beyer, Seizh Devezh Warn-ugent, An Alarcʼh Embannadurioù, 2006, page 10)
- J’avais alors du faire le tour du propriétaire, accompagné de Lucien.
- Tro ar perc’henn am boa ranket ober da neuze, ambrouget gant Lukian. — (Mich Beyer, Seizh Devezh Warn-ugent, An Alarcʼh Embannadurioù, 2006, page 10)
Variantes modifier
Notes modifier
Am boa s’utilise après le pronom personnel (sujet) me ou un complément d’objet direct.