Voir aussi : Gamma

Français modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Du grec ancien γάμμα, gámma.

Nom commun 1 modifier

(orthographe traditionnelle)
Singulier et pluriel
gamma
\ɡa.ma\
(orthographe rectifiée de 1990)
Singulier Pluriel
gamma gammas
\ɡa.ma\

gamma \ɡa.ma\ masculin

  1. Nom de γ, Γ, troisième lettre et deuxième consonne de l’alphabet grec.

Dérivés modifier

Traductions modifier

Nom commun 2 modifier

Singulier Pluriel
gamma gammas
\ɡa.ma\

gamma \ɡa.ma\ masculin

  1. (Métrologie) Ancienne unité de mesure de masse, équivalant au microgramme, et dont le symbole est γ.
  2. (Métrologie) Ancienne unité de mesure de la densité du flux magnétique, équivalant au nanotesla, et dont le symbole est γ.
  3. (Audiovisuel, Photographie) Pente d’une fonction signal-lumière avec des échelles logarithmiques.

Synonymes modifier

Unité de masse
Unité de densité de flux magnétique

Traductions modifier

Nom commun 3 modifier

gamma \ɡa.ma\ masculin

 
Un gamma (robert-le-diable).
  1. (Entomologie) Synonyme de robert-le-diable (papillon).
  2. (Entomologie) Synonyme de noctuelle gamma (papillon).

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi modifier

Références modifier

  1. M.-A. Lesaint, Traité complet de la prononciation française dans la seconde moitié du XIXe siècle, Wilhelm Mauke, Hambourg, 1871, seconde édition entièrement neuve, p. 22 :
    Par exception, on entend les deux m dans tous les mots suivants, où am se prononce ame bref : amman (dignité en Suisse), ammeistre (autrefois échevin de Strasbourg), ammi (plante), ammite (plante), Ammon (nom d’homme), Ammonites (peuple), backgammon (jeu), digamma, gamma, mammaire, mammifère, mammouth (fossile), Mammosa (surnom de Cérès). Prononcez ame-man, ame-mèstr’, ame-mi, ame-mitt, ame-mon, ame-mò-nitt, bakgame-mon, digame-ma, game-ma, mame-mèrr, mame-mifèrr, mame-moutt, mame-mosa. — Dans la conversation et dans la lecture simple, on ne prononce le plus souvent qu’une seule m dans tous ces mots.

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin gamma.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
gamma
\ˈɡæm.ə\
gammas
\ˈɡæm.əz\

gamma \ˈɡæm.ə\

  1. Gamma.

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien γάμμα, gámma.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif gammă gammae
Vocatif gammă gammae
Accusatif gammăm gammās
Génitif gammae gammārŭm
Datif gammae gammīs
Ablatif gammā gammīs

gamma \Prononciation ?\ neutre

  1. Gamma.
  2. Lettre correspondant au nombre 3 dans la notation numérale grecque.
    • Omnes autem litterae apud Graecos et verba conponunt et numeros faciunt. Nam Alpha littera apud eos vocatur in numeris unum. Vbi autem scribunt Beta, vocatur duo; ubi scribunt Gamma, vocatur in numeris ipsorum tres ; ubi scribunt Delta, vocatur in numeris ipsorum quattuor; et sic omnes litterae apud eos numeros habent. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés modifier

Références modifier

Occitan modifier

Étymologie modifier

(Nom commun 1) Du grec ancien γάμμα, gámma.
(Nom commun 2) De gamma, nom de la troisième lettre de l’alphabet grec, qui répond à notre g.

Nom commun 1 modifier

Singulier Pluriel
gamma
\ˈɡam.mo̯\
gammas
\ˈɡam.mo̯s\

gamma \ˈɡam.mo̯\ féminin / masculin (graphie normalisée)

  1. Gamma, nom de γ, Γ, troisième lettre et deuxième consonne de l’alphabet grec.

Note : Il s’agit de la forme normalisée promue par le Conseil de la Langue Occitane.

Variantes modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Nom commun 2 modifier

Singulier Pluriel
gamma
\ˈɡam.mo̯\
gammas
\ˈɡam.mo̯s\

gamma \ˈɡam.mo̯\ féminin (graphie normalisée)

  1. (Musique) Gamme.
    • Gamma pentatonica.
      Gamme pentatonique.

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • gamma sur l’encyclopédie Wikipédia (en occitan)  

Références modifier