Voir aussi : ETA, Eta, éta, èta, êta, ëta, etá, età, -eta, etä-

Aléoute de Medny modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Pronom démonstratif modifier

eta \Prononciation ?\

  1. Ceci, ce.

Synonymes modifier

Références modifier

  • Irina A. Sekerina, « Copper Island (Mednyj) Aleut (CIA): A Mixed Language », Langues du Monde, nº 8, 1994, page 23 → [version en ligne]

Anglais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
eta
\Prononciation ?\
etas
\Prononciation ?\

eta \Prononciation ?\

  1. Êta.

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Voir aussi modifier

Basque modifier

Étymologie modifier

Origine controversée. Probablement du latin et[1].

Conjonction de coordination modifier

eta \Prononciation ?\

  1. Et.
    • Ez dinat deus ikusi, eta hik? je n'ai rien vu, et toi ?
  2. (Mathématiques) Et, plus.
    • Bat eta bat bi dira, un et un font deux.

Dérivés modifier

Prononciation modifier


Références modifier

Breton modifier

Étymologie modifier

(Adverbe) Du moyen breton enta, apparenté au gallois ynte (particule adversative de liaison), voir l’anglais and, le vieux haut allemand unti qui a donné l’allemand und, le sanskrit अथ atha « et ».[1]
(Verbe) De ed (« blé ») avec le suffixe -a entraînant une mutation durcissante d/t.

Adverbe modifier

eta \(e)ˈtɑː\

  1. Donc, comme en français eta sert aussi d’interjection courante.
    • Gwel eta pehini a gomeri da bried. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /3, Éditions Al Liamm, 1988, page 189)
      Vois donc laquelle tu prendras pour épouse.
    • Rak se eta na lezit ket anezhi da gaout diouer nag ezhomm a netra ebet ; an neb a raio poan dezhi a raio din ivez. — (Amable-Emmanuel Troude et Gabriel Milin, Labous ar Wirionez ha marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, page 14)
      Ainsi donc ne la laissez manquer de quoi que ce soit, car celui qui lui ferait peine, me ferait peine aussi.

Variantes modifier

Verbe modifier

eta \ˈetː.a\ intransitif (voir la conjugaison)

  1. Chercher du blé.

Anagrammes modifier

Références modifier

Espéranto modifier

Étymologie modifier

Composé du suffixe -et- (« diminutif ») et de la finale -a (adjectif).

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif eta
\ˈe.ta\
etaj
\ˈe.taj\
Accusatif etan
\ˈe.tan\
etajn
\ˈe.tajn\

eta \ˈe.ta\

  1. Petit, léger.
    • La Eta Princo
      Le Petit Prince

Synonymes modifier

Antonymes modifier

Prononciation modifier

Féroïen modifier

Étymologie modifier

Du norrois eta (manger)

Nom commun modifier

eta \Prononciation ?\

  1. Manger.

Longgu modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif numéral modifier

eta \Prononciation ?\

  1. Un.

Nisenan modifier

Étymologie modifier

Terme du dialecte des collines centrales.

Verbe modifier

eta \ʔeta\

  1. Regarder.

Toqabaqita modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif numéral modifier

eta \Prononciation ?\

  1. Un.

Références modifier

  • Frantisek Lichtenberk, A Grammar of Toqabaqita, page 290, 2008

Vieux norrois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

eta *\Prononciation ?\

  1. Manger.

Dérivés dans d’autres langues modifier