ακύμαντος

Grec

Étymologie

Du grec ancien ἀκύμαντος, akúmantos (« sans vague »), apparenté à κύμα, kýma (« vague »).

Adjectif

ακύμαντος, akýmantos \Prononciation ?\

1. Calme, sans vague.
   • ακύμαντη θάλασσα.

     mer calme.

2. Calme, paisible.
   • ακύμαντη συζυγική ζωή.

     vie conjugale paisible.

Variantes

• ακύματος

Synonymes

• αδιατάρακτος
• γαλήνιος

Références

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (ακύμαντος)