βρέφος

Grec

Étymologie

Du grec ancien.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	το	βρέφος	τα	βρέφη
Génitif	του	βρέφους	των	βρεφών
Accusatif	το	βρέφος	τα	βρέφη
Vocatif		βρέφος		βρέφη

βρέφος \ˈvɾɛ.fɔs\ neutre

1. Bébé.

Dérivés

• βρεφικός
• βρεφοκόμος

Synonymes

• μωρό
• νήπιο

Grec ancien

Étymologie

De l’indo-européen commun *gʷrebʰ- qui a également donné жрѣбѧ žrěbę en vieux slave et bromach en gaélique irlandais.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	τὸ	βρέφος	τὰ	βρέφη	τὼ	βρέφει
Vocatif		βρέφος		βρέφη		βρέφει
Accusatif	τὸ	βρέφος	τὰ	βρέφη	τὼ	βρέφει
Génitif	τοῦ	βρέφους	τῶν	βρεφῶν	τοῖν	βρεφοῖν
Datif	τῷ	βρέφει	τοῖς	βρέφεσι(ν)	τοῖν	βρεφοῖν

βρέφος *\bré.pʰos\ neutre

1. Fœtus, nouveau-né.

Synonymes

• νήπιον