εκκένωση
Grec modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de εκκενώνω, ekkenóno (« vider, évacuer »), avec le suffixe -ση, -si ; voir κένωση (« vidage »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | εκκένωση | οι | εκκενώσεις |
| Génitif | της | εκκένωσης εκκενώσεως |
των | εκκενώσεων |
| Accusatif | τη(ν) | εκκένωση | τις | εκκενώσεις |
| Vocatif | εκκένωση | εκκενώσεις | ||
εκκένωση, ekkénosi \ε.ˈcε.nɔ.si\ féminin
- Évacuation.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Décharge électrique.
Références modifier
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (εκκένωση)