θεία
Étymologie
modifier- Du grec ancien θεία, theía.
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
Nominatif | η | θεία | οι | θείες |
Génitif | της | θείας | των | θειών |
Accusatif | τη(ν) | θεία | τις | θείες |
Vocatif | θεία | θείες |
θεία (thía) \ˈθi.a\ féminin (pour un homme, on dit : θείος)
Variantes
modifierÉtymologie
modifier- Féminin de θεῖος, theîos (« oncle »).
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | θεία | αἱ | θειαι | τὼ | θεία |
Vocatif | θεία | θειαι | θεία | |||
Accusatif | τὴν | θείαν | τὰς | θείας | τὼ | θεία |
Génitif | τῆς | θείας | τῶν | θεῖῶν | τοῖν | θείαιν |
Datif | τῇ | θείᾳ | ταῖς | θείαις | τοῖν | θείαιν |
θεία, theía féminin (pour un homme, on dit : θεῖος)
Dérivés dans d’autres langues
modifierPrononciation
modifier- *\tʰěː.aː\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈtʰi.a\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈθi.a\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈθi.a\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈθi.a\ (Constantinople (XVe siècle))