ιδιοκτησία
Grec modifier
Étymologie modifier
- De ιδιοκτήτης (« propriétaire »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | ιδιοκτησία | οι | ιδιοκτησίες |
| Génitif | της | ιδιοκτησίας | των | ιδιοκτησιών |
| Accusatif | τη(ν) | ιδιοκτησία | τις | ιδιοκτησίες |
| Vocatif | ιδιοκτησία | ιδιοκτησίες | ||
ιδιοκτησία, idioktisía \i.ði.ɔ.kti.ˈsi.a\ féminin
- Propriété, ce qui appartient en propre à quelqu’un.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références modifier
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (ιδιοκτησία)