κάθαρσις
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Du verbe καθαίρω, kathaírô (« purger, nettoyer, laver »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | κάθαρσις | αἱ | καθάρσεις | τὼ | καθάρσει |
| Vocatif | κάθαρσι | καθάρσεις | καθάρσει | |||
| Accusatif | τὴν | κάθαρσιν | τὰς | καθάρσεις | τὼ | καθάρσει |
| Génitif | τῆς | καθάρσεως | τῶν | καθάρσεων | τοῖν | καθαρσέοιν |
| Datif | τῇ | καθάρσει | ταῖς | καθάρσεσι(ν) | τοῖν | καθαρσέοιν |
κάθαρσις, kátharsis *\ˈka.tʰar.sis\ féminin
Variantes modifier
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- Émile Pessonneaux, Dictionnaire grec-français, Belin Frères, 1898