κακοποίηση
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien κακοποίησις, kakopoíêsis (« malfaisance »), de κακοποιέω, kakopoiéô (« faire le mal ») ; voir κακός et ποίηση.
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | κακοποίηση | οι | κακοποιήσεις |
| Génitif | της | κακοποίησης κακοποιήσεως |
των | κακοποιήσεων |
| Accusatif | τη(ν) | κακοποίηση | τις | κακοποιήσεις |
| Vocatif | κακοποίηση | κακοποιήσεις | ||
κακοποίηση, kakopíisi \Prononciation ?\ féminin
- Maltraitance, abus (sur une personne ou un animal).
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références modifier
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (κακοποίηση)