ντροπή
Étymologie
modifier- Déverbal de ντρέπομαι (« avoir honte »), en grec ancien ἐντροπή, entropḗ (« révérence, honte »), apparenté à τροπή.
Nom commun
modifier| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | ντροπή | οι | ντροπές |
| Génitif | της | ντροπής | των | ντροπών |
| Accusatif | τη(ν) | ντροπή | τις | ντροπές |
| Vocatif | ντροπή | ντροπές | ||
ντροπή, dropí \dɾoˈpi\ féminin
- Honte.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
modifier- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (ντροπή)