ορειβάτης
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien ὀρειβάτης, oreibátês (« montagnard »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | ορειβάτης | οι | ορειβάτες |
| Génitif | του | ορειβάτη | των | ορειβατών |
| Accusatif | τον | ορειβάτη | τους | ορειβάτες |
| Vocatif | ορειβάτη | ορειβάτες | ||
ορειβάτης, orivátis \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : ορειβάτισσα)
- Alpiniste, grimpeur, escaladeur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés modifier
Références modifier
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (ορειβάτης)