οἰκουμένη

Grec ancien modifier

Étymologie modifier

Participe passif de οἰκέω, oikéô (« habiter »), sous-entendant γῆ, gễ (« terre »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif οἰκουμένη αἱ οἰκουμέναι τὼ οἰκουμένα
Vocatif οἰκουμένη οἰκουμέναι οἰκουμένα
Accusatif τὴν οἰκουμένην τὰς οἰκουμένας τὼ οἰκουμένα
Génitif τῆς οἰκουμένης τῶν οἰκουμενῶν τοῖν οἰκουμέναιν
Datif τῇ οἰκουμέν ταῖς οἰκουμέναις τοῖν οἰκουμέναιν

οἰκουμένη, oikouménê *\o͜ɪ.koː.ˈme.nɛː\ féminin

  1. (Géographie) Terre habitée.
    1. Monde grec, habité par les Grecs, par opposition au monde barbare.
    2. Monde habité, monde connu.
  2. Monde en général.
    • οἰκουμένη ἡ μέλλουσα, — (Ep. Hebr. 2.5)
      Le monde à venir, c’est-à-dire le royaume du Christ.

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier