περιπέτεια

Grec modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien περιπέτεια, peripéteia (« aventure »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif η  περιπέτεια οι  περιπέτειες
Génitif της  περιπέτειας των  περιπετειών
Accusatif τη(ν)  περιπέτεια τις  περιπέτειες
Vocatif περιπέτεια περιπέτειες

περιπέτεια (peripétia) \pɛ.ɾi.ˈpɛ.ti.a\ féminin

  1. Aventure, péripétie.
    • Οι Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés modifier

Références modifier

  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (περιπέτεια)

Grec ancien modifier

Étymologie modifier

Mot dérivé de περιπετής, peripetês (« qui survient, qui se produit »), avec le suffixe -ια, -ia.

Nom commun modifier

περιπέτεια, peripéteia \pe.ri.ˈpe.teː.a\ féminin

  1. Aventure.

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier