προσφορά

Grec

Étymologie

Du grec ancien προσφορά, prosphorá.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	προσφορά	οι	προσφορές
Génitif	της	προσφοράς	των	προσφορών
Accusatif	τη(ν)	προσφορά	τις	προσφορές
Vocatif		προσφορά		προσφορές

προσφορά, prosforá \pɾɔ.sfɔ.ˈɾa\ féminin

1. Offre, action d’offrir, ce que l’on offre.
2. (Commerce) Offre.

Grec ancien

Étymologie

Déverbal de προσφέρω, prosphérô (« apporter, offrir »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	προσφορά	αἱ	προσφοραί	τὼ	προσφορά
Vocatif		προσφορά		προσφοραί		προσφορά
Accusatif	τὴν	προσφοράν	τὰς	προσφοράς	τὼ	προσφορά
Génitif	τῆς	προσφορᾶς	τῶν	προσφορῶν	τοῖν	προσφοραῖν
Datif	τῇ	προσφορᾷ	ταῖς	προσφοραῖς	τοῖν	προσφοραῖν

προσφορά, prosphorá \pro.spʰo.ˈraː\ féminin

1. Offre.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

• πρόσφορος

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : προσφορά

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
• « προσφορά », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage