προσφορά
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien προσφορά, prosphorá.
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | προσφορά | οι | προσφορές |
| Génitif | της | προσφοράς | των | προσφορών |
| Accusatif | τη(ν) | προσφορά | τις | προσφορές |
| Vocatif | προσφορά | προσφορές | ||
προσφορά, prosforá \pɾɔ.sfɔ.ˈɾa\ féminin
- Offre, action d’offrir, ce que l’on offre.
- (Commerce) Offre.
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | προσφορά | αἱ | προσφοραί | τὼ | προσφορά |
| Vocatif | προσφορά | προσφοραί | προσφορά | |||
| Accusatif | τὴν | προσφοράν | τὰς | προσφοράς | τὼ | προσφορά |
| Génitif | τῆς | προσφορᾶς | τῶν | προσφορῶν | τοῖν | προσφοραῖν |
| Datif | τῇ | προσφορᾷ | ταῖς | προσφοραῖς | τοῖν | προσφοραῖν |
προσφορά, prosphorá \pro.spʰo.ˈraː\ féminin
- Offre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Grec : προσφορά
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « προσφορά », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage