ἔξαρχος
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ὁ | ἔξαρχος | οἱ | ἔξαρχοι | τὼ | ἐξάρχω |
Vocatif | ἔξαρχε | ἔξαρχοι | ἐξάρχω | |||
Accusatif | τὸν | ἔξαρχον | τοὺς | ἐξάρχους | τὼ | ἐξάρχω |
Génitif | τοῦ | ἐξάρχου | τῶν | ἐξάρχων | τοῖν | ἐξάρχοιν |
Datif | τῷ | ἐξάρχῳ | τοῖς | ἐξάρχοις | τοῖν | ἐξάρχοιν |
ἔξαρχος, éxarkhos *\ˈekʰs.ar.kʰos\ masculin
- Exarque, primat, chef, précurseur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Chef de chœur, coryphée.
Dérivés dans d’autres langues modifier
Références modifier
- « ἔξαρχος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage