Conjugaison:espagnol/abalanzarse

Conjugaison en espagnol
abalanzarse
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

abalanzarse, verbe espagnol pronominal du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	abalanzarse	[a.ba.lanˈθaɾ.se]	haberse	abalanzado	[aˌβeɾ.se a.ba.lanˈθa.ðo]
Gérondif	abalanzándose	[a.ba.lanˈθan̪.do.se]	habiéndose	abalanzado	[aˌβjen.do.se a.ba.lanˈθa.ðo]
Participe passé	abalanzado	[a.ba.lanˈθa.ðo]

Indicatif

Présent (yo) me   abalanzo [me a.baˈlan.θo] (tú/vos) te/vos  ou (vos) vos   abalanzas  abalanzás [te/vos a.baˈlan.θas] [bos a.ba.lanˈθas] (él/ella/Ud.) se   abalanza [se a.baˈlan.θa] (nosostros-as) nos   abalanzamos [nos a.ba.lanˈθa.mos] (vosostros-as/os) os   abalanzáis [os a.ba.lanˈθai̯s] (ellos-as/Uds.) se   abalanzan [se a.baˈlan.θan]	Passé composé (yo) me   he abalanzado [me e a.ba.lanˈθa.ðo] (tú/vos) te/vos   has abalanzado [te/vos as a.ba.lanˈθa.ðo] (él/ella/Ud.) se   ha abalanzado [se a a.ba.lanˈθa.ðo] (nosotros-as) nos   hemos abalanzado [nos ˈe.mos a.ba.lanˈθa.ðo] (vosotros-as/os) os   habéis abalanzado [os a.ˈβejs a.ba.lanˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.) se   han abalanzado [se an a.ba.lanˈθa.ðo]
Imparfait (yo) me   abalanzaba [me a.ba.lanˈθa.βa] (tú/vos) te/vos   abalanzabas [te/vos a.ba.lanˈθa.βas] (él/ella/Ud.) se   abalanzaba [se a.ba.lanˈθa.βa] (nosostros-as) nos   abalanzábamos [nos a.ba.lanˈθa.βa.mos] (vosostros-as/os) os   abalanzabais [os a.ba.lanˈθa.βai̯s] (ellos-as/Uds.) se   abalanzaban [se a.ba.lanˈθa.βan]	Plus-que-parfait (yo) me   había abalanzado [me a.ˈβi.a a.ba.lanˈθa.ðo] (tú/vos) te/vos   habías abalanzado [te/vos a.ˈβi.as a.ba.lanˈθa.ðo] (él/ella/Ud.) se   había abalanzado [se a.ˈβi.a a.ba.lanˈθa.ðo] (nosotros-as) nos   habíamos abalanzado [nos a.ˈβi.a.mos a.ba.lanˈθa.ðo] (vosotros-as/os) os   habíais abalanzado [os a.ˈβi.ajs a.ba.lanˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.) se   habían abalanzado [se a.ˈβi.an a.ba.lanˈθa.ðo]
Passé simple (yo) me   abalancé [me a.ba.lanˈθe] (tú/vos) te/vos   abalanzaste [te/vos a.ba.lanˈθas.te] (él/ella/Ud.) se   abalanzó [se a.ba.lanˈθo] (nosostros-as) nos   abalanzamos [nos a.ba.lanˈθa.mos] (vosostros-as/os) os   abalanzasteis [os a.ba.lanˈθas.tei̯s] (ellos-as/Uds.) se   abalanzaron [se a.ba.lanˈθa.ɾon]	Passé antérieur (yo) me   hube abalanzado [me ˈu.βe a.ba.lanˈθa.ðo] (tú/vos) te/vos   hubiste abalanzado [te/vos u.ˈβi.ste a.ba.lanˈθa.ðo] (él/ella/Ud.) se   hubo abalanzado [se ˈu.βo a.ba.lanˈθa.ðo] (nosotros-as) nos   hubimos abalanzado [nos u.ˈβi.mos a.ba.lanˈθa.ðo] (vosotros-as/os) os   hubisteis abalanzado [os u.ˈβi.stejs a.ba.lanˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.) se   hubieron abalanzado [se u.ˈβje.ɾon a.ba.lanˈθa.ðo]
Futur simple (yo) me   abalanzaré [me a.ba.lan.θaˈɾe] (tú/vos) te/vos   abalanzarás [te/vos a.ba.lan.θaˈɾas] (él/ella/Ud.) se   abalanzará [se a.ba.lan.θaˈɾa] (nosostros-as) nos   abalanzaremos [nos a.ba.lan.θaˈɾe.mos] (vosostros-as/os) os   abalanzaréis [os a.ba.lan.θaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.) se   abalanzarán [se a.ba.lan.θaˈɾan]	Futur antérieur (yo) me   habré abalanzado [me a.ˈβɾe a.ba.lanˈθa.ðo] (tú/vos) te/vos   habrás abalanzado [te/vos a.ˈβɾas a.ba.lanˈθa.ðo] (él/ella/Ud.) se   habrá abalanzado [se a.ˈβɾa a.ba.lanˈθa.ðo] (nosotros-as) nos   habremos abalanzado [nos a.ˈβɾe.mos a.ba.lanˈθa.ðo] (vosotros-as/os) os   habréis abalanzado [os a.ˈβɾejs a.ba.lanˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.) se   habrán abalanzado [se a.ˈβɾan a.ba.lanˈθa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo) me   abalanzaría [me a.ba.lan.θaˈɾi.a] (tú/vos) te/vos   abalanzarías [te/vos a.ba.lan.θaˈɾi.as] (él/ella/Ud.) se   abalanzaría [se a.ba.lan.θaˈɾi.a] (nosostros-as) nos   abalanzaríamos [nos a.ba.lan.θaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os) os   abalanzaríais [os a.ba.lan.θaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.) se   abalanzarían [se a.ba.lan.θaˈɾi.an]

Passé (yo) me   habría abalanzado [me a.ˈβɾi.a a.ba.lanˈθa.ðo] (tú/vos) te/vos   habrías abalanzado [te/vos a.ˈβɾi.as a.ba.lanˈθa.ðo] (él/ella/Ud.) se   habría abalanzado [se a.ˈβɾi.a a.ba.lanˈθa.ðo] (nosotros-as) nos   habríamos abalanzado [nos a.ˈβɾi.a.mos a.ba.lanˈθa.ðo] (vosotros-as/os) os   habríais abalanzado [os a.ˈβɾi.ajs a.ba.lanˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.) se   habrían abalanzado [se a.ˈβɾi.an a.ba.lanˈθa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo) me   abalance [me a.ba.ˈlan.θe] (tú/vos) te/vos  ou (vos) vos   abalances  abalancés [te/vos a.ba.ˈlan.θes] [bos a.ba.lanˈθes] (él/ella/Ud.) se   abalance [se a.ba.ˈlan.θe] (nosostros-as) nos   abalancemos [nos a.ba.lanˈθe.mos] (vosostros-as/os) os   abalancéis [os a.ba.lanˈθei̯s] (ellos-as/Uds.) se   abalancen [se a.ba.ˈlan.θen]	Passé composé (yo) me   haya abalanzado [me ˈa.ja a.ba.lanˈθa.ðo] (tú/vos) te/vos  ou (vos)   hayas abalanzado  hayás abalanzado [te/vos ˈa.jas a.ba.lanˈθa.ðo] [vos a.ˈjas a.ba.lanˈθa.ðo] (él/ella/Ud.) se   haya abalanzado [se ˈa.ja a.ba.lanˈθa.ðo] (nosotros-as) nos   hayamos abalanzado [nos a.ˈja.mos a.ba.lanˈθa.ðo] (vosotros-as/os) os   hayáis abalanzado [os a.ˈjajs a.ba.lanˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.) se   hayan abalanzado [se ˈa.jan a.ba.lanˈθa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo) me   abalanzara [me a.ba.lanˈθa.ɾa] (tú/vos) te/vos   abalanzaras [te/vos a.ba.lanˈθa.ɾas] (él/ella/Ud.) se   abalanzara [se a.ba.lanˈθa.ɾa] (nosostros-as) nos   abalanzáramos [nos a.ba.lanˈθa.ɾa.mos] (vosostros-as/os) os   abalanzarais [os a.ba.lanˈθa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.) se   abalanzaran [se a.ba.lanˈθa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo) me   hubiera abalanzado [me u.ˈβje.ɾa a.ba.lanˈθa.ðo] (tú/vos) te/vos   hubieras abalanzado [te/vos u.ˈβje.ɾas a.ba.lanˈθa.ðo] (él/ella/Ud.) se   hubiera abalanzado [se u.ˈβje.ɾa a.ba.lanˈθa.ðo] (nosotros-as) nos   hubiéramos abalanzado [nos u.ˈβje.ɾa.mos a.ba.lanˈθa.ðo] (vosotros-as/os) os   hubierais abalanzado [os u.ˈβje.ɾajs a.ba.lanˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.) se   hubieran abalanzado [se u.ˈβje.ɾan a.ba.lanˈθa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo) me   abalanzase [me a.ba.lanˈθa.se] (tú/vos) te/vos   abalanzases [te/vos a.ba.lanˈθa.ses] (él/ella/Ud.) se   abalanzase [se a.ba.lanˈθa.se] (nosostros-as) nos   abalanzásemos [nos a.ba.lanˈθa.se.mos] (vosostros-as/os) os   abalanzaseis [os a.ba.lanˈθa.sei̯s] (ellos-as/Uds.) se   abalanzasen [se a.ba.lanˈθa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo) me   hubiese abalanzado [me u.ˈβje.se a.ba.lanˈθa.ðo] (tú/vos) te/vos   hubieses abalanzado [te/vos u.ˈβje.ses a.ba.lanˈθa.ðo] (él/ella/Ud.) se   hubiese abalanzado [se u.ˈβje.se a.ba.lanˈθa.ðo] (nosotros-as) nos   hubiésemos abalanzado [nos u.ˈβje.se.mos a.ba.lanˈθa.ðo] (vosotros-as/os) os   hubieseis abalanzado [os u.ˈβje.sejs a.ba.lanˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.) se   hubiesen abalanzado [se u.ˈβje.sen a.ba.lanˈθa.ðo]
Futur (yo) me   abalanzare [me a.ba.lanˈθa.ɾe] (tú/vos) te/vos   abalanzares [te/vos a.ba.lanˈθa.ɾes] (él/ella/Ud.) se   abalanzare [se a.ba.lanˈθa.ɾe] (nosostros-as) nos   abalanzáremos [nos a.ba.lanˈθa.ɾe.mos] (vosostros-as/os) os   abalanzareis [os a.ba.lanˈθa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.) se   abalanzaren [se a.ba.lanˈθa.ɾen]	Futur antérieur (yo) me   hubiere abalanzado [me u.ˈβje.ɾe a.ba.lanˈθa.ðo] (tú/vos) te/vos   hubieres abalanzado [te/vos u.ˈβje.ɾes a.ba.lanˈθa.ðo] (él/ella/Ud.) se   hubiere abalanzado [se u.ˈβje.ɾe a.ba.lanˈθa.ðo] (nosotros-as) nos   hubiéremos abalanzado [nos u.ˈβje.ɾe.mos a.ba.lanˈθa.ðo] (vosotros-as/os) os   hubiereis abalanzado [os u.ˈβje.ɾejs a.ba.lanˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.) se   hubieren abalanzado [se u.ˈβje.ɾen a.ba.lanˈθa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   abalánzate  abalanzate [a.baˈlan.θa.te] [a.ba.lanˈθa.te] (usted)   abaláncese [a.baˈlan.θe.se] (nosostros-as)   abalancémonos [a.ba.lanˈθe.mo.nos] (vosostros-as)   abalanzaos [a.ba.lanˈθa.os] (ustedes)   abaláncense [a.baˈlan.θen.se]