Conjugaison:espagnol/abofetear

Conjugaison en espagnol
abofetear
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

abofetear, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   abofeteo [a.bo.feˈte.o]
(tú/vos
ou (vos) 
 abofeteas
 abofeteás
[a.bo.feˈte.as]
[a.bo.fe.teˈas]
(él/ella/Ud.  abofetea [a.bo.feˈte.a]
(nosostros-as)   abofeteamos [a.bo.fe.teˈa.mos]
(vosostros-as/os  abofeteáis [a.bo.fe.teˈai̯s]
(ellos-as/Uds.  abofetean [a.bo.feˈte.an]
Passé composé
(yo)   he abofeteado [e a.bo.fe.teˈa.ðo]
(tú/vos  has abofeteado [as a.bo.fe.teˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  ha abofeteado [a a.bo.fe.teˈa.ðo]
(nosotros-as)   hemos abofeteado [ˈe.mos a.bo.fe.teˈa.ðo]
(vosotros-as/os  habéis abofeteado [a.ˈβejs a.bo.fe.teˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  han abofeteado [an a.bo.fe.teˈa.ðo]
Imparfait
(yo)   abofeteaba [a.bo.fe.teˈa.βa]
(tú/vos  abofeteabas [a.bo.fe.teˈa.βas]
(él/ella/Ud.  abofeteaba [a.bo.fe.teˈa.βa]
(nosostros-as)   abofeteábamos [a.bo.fe.teˈa.βa.mos]
(vosostros-as/os  abofeteabais [a.bo.fe.teˈa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  abofeteaban [a.bo.fe.teˈa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había abofeteado [a.ˈβi.a a.bo.fe.teˈa.ðo]
(tú/vos  habías abofeteado [a.ˈβi.as a.bo.fe.teˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  había abofeteado [a.ˈβi.a a.bo.fe.teˈa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos abofeteado [a.ˈβi.a.mos a.bo.fe.teˈa.ðo]
(vosotros-as/os  habíais abofeteado [a.ˈβi.ajs a.bo.fe.teˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían abofeteado [a.ˈβi.an a.bo.fe.teˈa.ðo]
Passé simple
(yo)   abofeteé [a.bo.fe.teˈe]
(tú/vos  abofeteaste [a.bo.fe.teˈas.te]
(él/ella/Ud.  abofeteó [a.bo.fe.teˈo]
(nosostros-as)   abofeteamos [a.bo.fe.teˈa.mos]
(vosostros-as/os  abofeteasteis [a.bo.fe.teˈas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  abofetearon [a.bo.fe.teˈa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube abofeteado [ˈu.βe a.bo.fe.teˈa.ðo]
(tú/vos  hubiste abofeteado [u.ˈβi.ste a.bo.fe.teˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo abofeteado [ˈu.βo a.bo.fe.teˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos abofeteado [u.ˈβi.mos a.bo.fe.teˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis abofeteado [u.ˈβi.stejs a.bo.fe.teˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron abofeteado [u.ˈβje.ɾon a.bo.fe.teˈa.ðo]
Futur simple
(yo)   abofetearé [a.bo.fe.te.aˈɾe]
(tú/vos  abofetearás [a.bo.fe.te.aˈɾas]
(él/ella/Ud.  abofeteará [a.bo.fe.te.aˈɾa]
(nosostros-as)   abofetearemos [a.bo.fe.te.aˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  abofetearéis [a.bo.fe.te.aˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  abofetearán [a.bo.fe.te.aˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré abofeteado [a.ˈβɾe a.bo.fe.teˈa.ðo]
(tú/vos  habrás abofeteado [a.ˈβɾas a.bo.fe.teˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá abofeteado [a.ˈβɾa a.bo.fe.teˈa.ðo]
(nosotros-as)   habremos abofeteado [a.ˈβɾe.mos a.bo.fe.teˈa.ðo]
(vosotros-as/os  habréis abofeteado [a.ˈβɾejs a.bo.fe.teˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán abofeteado [a.ˈβɾan a.bo.fe.teˈa.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   abofetearía [a.bo.fe.te.aˈɾi.a]
(tú/vos  abofetearías [a.bo.fe.te.aˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  abofetearía [a.bo.fe.te.aˈɾi.a]
(nosostros-as)   abofetearíamos [a.bo.fe.te.aˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  abofetearíais [a.bo.fe.te.aˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  abofetearían [a.bo.fe.te.aˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría abofeteado [a.ˈβɾi.a a.bo.fe.teˈa.ðo]
(tú/vos  habrías abofeteado [a.ˈβɾi.as a.bo.fe.teˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  habría abofeteado [a.ˈβɾi.a a.bo.fe.teˈa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos abofeteado [a.ˈβɾi.a.mos a.bo.fe.teˈa.ðo]
(vosotros-as/os  habríais abofeteado [a.ˈβɾi.ajs a.bo.fe.teˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían abofeteado [a.ˈβɾi.an a.bo.fe.teˈa.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   abofetee [a.bo.fe.ˈte.e]
(tú/vos
ou (vos) 
 abofetees
 abofeteés
[a.bo.fe.ˈte.es]
[a.bo.fe.teˈes]
(él/ella/Ud.  abofetee [a.bo.fe.ˈte.e]
(nosostros-as)   abofeteemos [a.bo.fe.teˈe.mos]
(vosostros-as/os  abofeteéis [a.bo.fe.teˈei̯s]
(ellos-as/Uds.  abofeteen [a.bo.fe.ˈte.en]
Passé composé
(yo)   haya abofeteado [ˈa.ja a.bo.fe.teˈa.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas abofeteado
 hayás abofeteado
[ˈa.jas a.bo.fe.teˈa.ðo]
[a.ˈjas a.bo.fe.teˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  haya abofeteado [ˈa.ja a.bo.fe.teˈa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos abofeteado [a.ˈja.mos a.bo.fe.teˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis abofeteado [a.ˈjajs a.bo.fe.teˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan abofeteado [ˈa.jan a.bo.fe.teˈa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   abofeteara [a.bo.fe.teˈa.ɾa]
(tú/vos  abofetearas [a.bo.fe.teˈa.ɾas]
(él/ella/Ud.  abofeteara [a.bo.fe.teˈa.ɾa]
(nosostros-as)   abofeteáramos [a.bo.fe.teˈa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  abofetearais [a.bo.fe.teˈa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  abofetearan [a.bo.fe.teˈa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera abofeteado [u.ˈβje.ɾa a.bo.fe.teˈa.ðo]
(tú/vos  hubieras abofeteado [u.ˈβje.ɾas a.bo.fe.teˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera abofeteado [u.ˈβje.ɾa a.bo.fe.teˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos abofeteado [u.ˈβje.ɾa.mos a.bo.fe.teˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais abofeteado [u.ˈβje.ɾajs a.bo.fe.teˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran abofeteado [u.ˈβje.ɾan a.bo.fe.teˈa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   abofetease [a.bo.fe.teˈa.se]
(tú/vos  abofeteases [a.bo.fe.teˈa.ses]
(él/ella/Ud.  abofetease [a.bo.fe.teˈa.se]
(nosostros-as)   abofeteásemos [a.bo.fe.teˈa.se.mos]
(vosostros-as/os  abofeteaseis [a.bo.fe.teˈa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  abofeteasen [a.bo.fe.teˈa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese abofeteado [u.ˈβje.se a.bo.fe.teˈa.ðo]
(tú/vos  hubieses abofeteado [u.ˈβje.ses a.bo.fe.teˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese abofeteado [u.ˈβje.se a.bo.fe.teˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos abofeteado [u.ˈβje.se.mos a.bo.fe.teˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis abofeteado [u.ˈβje.sejs a.bo.fe.teˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen abofeteado [u.ˈβje.sen a.bo.fe.teˈa.ðo]
Futur
(yo)   abofeteare [a.bo.fe.teˈa.ɾe]
(tú/vos  abofeteares [a.bo.fe.teˈa.ɾes]
(él/ella/Ud.  abofeteare [a.bo.fe.teˈa.ɾe]
(nosostros-as)   abofeteáremos [a.bo.fe.teˈa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  abofeteareis [a.bo.fe.teˈa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  abofetearen [a.bo.fe.teˈa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere abofeteado [u.ˈβje.ɾe a.bo.fe.teˈa.ðo]
(tú/vos  hubieres abofeteado [u.ˈβje.ɾes a.bo.fe.teˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere abofeteado [u.ˈβje.ɾe a.bo.fe.teˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos abofeteado [u.ˈβje.ɾe.mos a.bo.fe.teˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis abofeteado [u.ˈβje.ɾejs a.bo.fe.teˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren abofeteado [u.ˈβje.ɾen a.bo.fe.teˈa.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 abofetea
 abofeteá
[a.bo.feˈte.a]
[a.bo.fe.teˈa]
(usted)   abofetee [a.bo.feˈte.e]
(nosostros-as)   abofeteemos [a.bo.fe.teˈe.mos]
(vosostros-as)   abofetead [a.bo.fe.teˈað]
(ustedes)   abofeteen [a.bo.feˈte.en]