Conjugaison:espagnol/acomodar

Conjugaison en espagnol
acomodar
Verbe du 1^er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

acomodar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	acomodar	[a.ko.moˈðaɾ]	haber	acomodado	[aˌβeɾ a.ko.moˈða.ðo]
Gérondif	acomodando	[a.ko.moˈðan̪.do]	habiendo	acomodado	[aˌβjen.do a.ko.moˈða.ðo]
Participe passé	acomodado	[a.ko.moˈða.ðo]

Indicatif

Présent
(yo)	acomodo	[a.koˈmo.ðo]
(tú/vos) ou (vos)	acomodas acomodás	[a.koˈmo.ðas] [a.ko.moˈðas]
(él/ella/Ud.)	acomoda	[a.koˈmo.ða]
(nosostros-as)	acomodamos	[a.ko.moˈða.mos]
(vosostros-as/os)	acomodáis	[a.ko.moˈðai̯s]
(ellos-as/Uds.)	acomodan	[a.koˈmo.ðan]

Passé composé
(yo)	he acomodado	[e a.ko.moˈða.ðo]
(tú/vos)	has acomodado	[as a.ko.moˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)	ha acomodado	[a a.ko.moˈða.ðo]
(nosotros-as)	hemos acomodado	[ˈe.mos a.ko.moˈða.ðo]
(vosotros-as/os)	habéis acomodado	[a.ˈβejs a.ko.moˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)	han acomodado	[an a.ko.moˈða.ðo]

Imparfait
(yo)	acomodaba	[a.ko.moˈða.βa]
(tú/vos)	acomodabas	[a.ko.moˈða.βas]
(él/ella/Ud.)	acomodaba	[a.ko.moˈða.βa]
(nosostros-as)	acomodábamos	[a.ko.moˈða.βa.mos]
(vosostros-as/os)	acomodabais	[a.ko.moˈða.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)	acomodaban	[a.ko.moˈða.βan]

Plus-que-parfait
(yo)	había acomodado	[a.ˈβi.a a.ko.moˈða.ðo]
(tú/vos)	habías acomodado	[a.ˈβi.as a.ko.moˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)	había acomodado	[a.ˈβi.a a.ko.moˈða.ðo]
(nosotros-as)	habíamos acomodado	[a.ˈβi.a.mos a.ko.moˈða.ðo]
(vosotros-as/os)	habíais acomodado	[a.ˈβi.ajs a.ko.moˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habían acomodado	[a.ˈβi.an a.ko.moˈða.ðo]

Passé simple
(yo)	acomodé	[a.ko.moˈðe]
(tú/vos)	acomodaste	[a.ko.moˈðas.te]
(él/ella/Ud.)	acomodó	[a.ko.moˈðo]
(nosostros-as)	acomodamos	[a.ko.moˈða.mos]
(vosostros-as/os)	acomodasteis	[a.ko.moˈðas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)	acomodaron	[a.ko.moˈða.ɾon]

Passé antérieur
(yo)	hube acomodado	[ˈu.βe a.ko.moˈða.ðo]
(tú/vos)	hubiste acomodado	[u.ˈβi.ste a.ko.moˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubo acomodado	[ˈu.βo a.ko.moˈða.ðo]
(nosotros-as)	hubimos acomodado	[u.ˈβi.mos a.ko.moˈða.ðo]
(vosotros-as/os)	hubisteis acomodado	[u.ˈβi.stejs a.ko.moˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieron acomodado	[u.ˈβje.ɾon a.ko.moˈða.ðo]

Futur simple
(yo)	acomodaré	[a.ko.mo.ðaˈɾe]
(tú/vos)	acomodarás	[a.ko.mo.ðaˈɾas]
(él/ella/Ud.)	acomodará	[a.ko.mo.ðaˈɾa]
(nosostros-as)	acomodaremos	[a.ko.mo.ðaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)	acomodaréis	[a.ko.mo.ðaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)	acomodarán	[a.ko.mo.ðaˈɾan]

Futur antérieur
(yo)	habré acomodado	[a.ˈβɾe a.ko.moˈða.ðo]
(tú/vos)	habrás acomodado	[a.ˈβɾas a.ko.moˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)	habrá acomodado	[a.ˈβɾa a.ko.moˈða.ðo]
(nosotros-as)	habremos acomodado	[a.ˈβɾe.mos a.ko.moˈða.ðo]
(vosotros-as/os)	habréis acomodado	[a.ˈβɾejs a.ko.moˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habrán acomodado	[a.ˈβɾan a.ko.moˈða.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)	acomodaría	[a.ko.mo.ðaˈɾi.a]
(tú/vos)	acomodarías	[a.ko.mo.ðaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)	acomodaría	[a.ko.mo.ðaˈɾi.a]
(nosostros-as)	acomodaríamos	[a.ko.mo.ðaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)	acomodaríais	[a.ko.mo.ðaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)	acomodarían	[a.ko.mo.ðaˈɾi.an]

Passé
(yo)	habría acomodado	[a.ˈβɾi.a a.ko.moˈða.ðo]
(tú/vos)	habrías acomodado	[a.ˈβɾi.as a.ko.moˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)	habría acomodado	[a.ˈβɾi.a a.ko.moˈða.ðo]
(nosotros-as)	habríamos acomodado	[a.ˈβɾi.a.mos a.ko.moˈða.ðo]
(vosotros-as/os)	habríais acomodado	[a.ˈβɾi.ajs a.ko.moˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habrían acomodado	[a.ˈβɾi.an a.ko.moˈða.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)	acomode	[a.ko.ˈmo.ðe]
(tú/vos) ou (vos)	acomodes acomodés	[a.ko.ˈmo.ðes] [a.ko.moˈðes]
(él/ella/Ud.)	acomode	[a.ko.ˈmo.ðe]
(nosostros-as)	acomodemos	[a.ko.moˈðe.mos]
(vosostros-as/os)	acomodéis	[a.ko.moˈðei̯s]
(ellos-as/Uds.)	acomoden	[a.ko.ˈmo.ðen]

Passé composé
(yo)	haya acomodado	[ˈa.ja a.ko.moˈða.ðo]
(tú/vos)	hayas acomodado	[ˈa.jas a.ko.moˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)	haya acomodado	[ˈa.ja a.ko.moˈða.ðo]
(nosotros-as)	hayamos acomodado	[a.ˈja.mos a.ko.moˈða.ðo]
(vosotros-as/os)	hayáis acomodado	[a.ˈjajs a.ko.moˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hayan acomodado	[ˈa.jan a.ko.moˈða.ðo]

Imparfait (en -ra)
(yo)	acomodara	[a.ko.moˈða.ɾa]
(tú/vos)	acomodaras	[a.ko.moˈða.ɾas]
(él/ella/Ud.)	acomodara	[a.ko.moˈða.ɾa]
(nosostros-as)	acomodáramos	[a.ko.moˈða.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)	acomodarais	[a.ko.moˈða.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)	acomodaran	[a.ko.moˈða.ɾan]

Plus-que-parfait (en -era)
(yo)	hubiera acomodado	[u.ˈβje.ɾa a.ko.moˈða.ðo]
(tú/vos)	hubieras acomodado	[u.ˈβje.ɾas a.ko.moˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiera acomodado	[u.ˈβje.ɾa a.ko.moˈða.ðo]
(nosotros-as)	hubiéramos acomodado	[u.ˈβje.ɾa.mos a.ko.moˈða.ðo]
(vosotros-as/os)	hubierais acomodado	[u.ˈβje.ɾajs a.ko.moˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieran acomodado	[u.ˈβje.ɾan a.ko.moˈða.ðo]

Imparfait (en -se)
(yo)	acomodase	[a.ko.moˈða.se]
(tú/vos)	acomodases	[a.ko.moˈða.ses]
(él/ella/Ud.)	acomodase	[a.ko.moˈða.se]
(nosostros-as)	acomodásemos	[a.ko.moˈða.se.mos]
(vosostros-as/os)	acomodaseis	[a.ko.moˈða.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)	acomodasen	[a.ko.moˈða.sen]

Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)	hubiese acomodado	[u.ˈβje.se a.ko.moˈða.ðo]
(tú/vos)	hubieses acomodado	[u.ˈβje.ses a.ko.moˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiese acomodado	[u.ˈβje.se a.ko.moˈða.ðo]
(nosotros-as)	hubiésemos acomodado	[u.ˈβje.se.mos a.ko.moˈða.ðo]
(vosotros-as/os)	hubieseis acomodado	[u.ˈβje.sejs a.ko.moˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubiesen acomodado	[u.ˈβje.sen a.ko.moˈða.ðo]

Futur
(yo)	acomodare	[a.ko.moˈða.ɾe]
(tú/vos)	acomodares	[a.ko.moˈða.ɾes]
(él/ella/Ud.)	acomodare	[a.ko.moˈða.ɾe]
(nosostros-as)	acomodáremos	[a.ko.moˈða.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)	acomodareis	[a.ko.moˈða.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)	acomodaren	[a.ko.moˈða.ɾen]

Futur antérieur
(yo)	hubiere acomodado	[u.ˈβje.ɾe a.ko.moˈða.ðo]
(tú/vos)	hubieres acomodado	[u.ˈβje.ɾes a.ko.moˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiere acomodado	[u.ˈβje.ɾe a.ko.moˈða.ðo]
(nosotros-as)	hubiéremos acomodado	[u.ˈβje.ɾe.mos a.ko.moˈða.ðo]
(vosotros-as/os)	hubiereis acomodado	[u.ˈβje.ɾejs a.ko.moˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieren acomodado	[u.ˈβje.ɾen a.ko.moˈða.ðo]

Impératif

Notes

La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative)
(yo)	—	[–]
(tú) ou (vos)	acomoda acomodá	[a.koˈmo.ða] [a.ko.moˈða]
(usted)	acomode	[a.koˈmo.ðe]
(nosostros-as)	acomodemos	[a.ko.moˈðe.mos]
(vosostros-as)	acomodad	[a.ko.moˈðað]
(ustedes)	acomoden	[a.koˈmo.ðen]