Conjugaison en espagnol
adosar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

adosar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   adoso [aˈðo.so]
(tú/vos
ou (vos) 
 adosas
 adosás
[aˈðo.sas]
[a.ðoˈsas]
(él/ella/Ud.  adosa [aˈðo.sa]
(nosostros-as)   adosamos [a.ðoˈsa.mos]
(vosostros-as/os  adosáis [a.ðoˈsai̯s]
(ellos-as/Uds.  adosan [aˈðo.san]
Passé composé
(yo)   he adosado [e a.ðoˈsa.ðo]
(tú/vos  has adosado [as a.ðoˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.  ha adosado [a a.ðoˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hemos adosado [ˈe.mos a.ðoˈsa.ðo]
(vosotros-as/os  habéis adosado [a.ˈβejs a.ðoˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.  han adosado [an a.ðoˈsa.ðo]
Imparfait
(yo)   adosaba [a.ðoˈsa.βa]
(tú/vos  adosabas [a.ðoˈsa.βas]
(él/ella/Ud.  adosaba [a.ðoˈsa.βa]
(nosostros-as)   adosábamos [a.ðoˈsa.βa.mos]
(vosostros-as/os  adosabais [a.ðoˈsa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  adosaban [a.ðoˈsa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había adosado [a.ˈβi.a a.ðoˈsa.ðo]
(tú/vos  habías adosado [a.ˈβi.as a.ðoˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.  había adosado [a.ˈβi.a a.ðoˈsa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos adosado [a.ˈβi.a.mos a.ðoˈsa.ðo]
(vosotros-as/os  habíais adosado [a.ˈβi.ajs a.ðoˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían adosado [a.ˈβi.an a.ðoˈsa.ðo]
Passé simple
(yo)   adosé [a.ðoˈse]
(tú/vos  adosaste [a.ðoˈsas.te]
(él/ella/Ud.  adosó [a.ðoˈso]
(nosostros-as)   adosamos [a.ðoˈsa.mos]
(vosostros-as/os  adosasteis [a.ðoˈsas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  adosaron [a.ðoˈsa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube adosado [ˈu.βe a.ðoˈsa.ðo]
(tú/vos  hubiste adosado [u.ˈβi.ste a.ðoˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo adosado [ˈu.βo a.ðoˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos adosado [u.ˈβi.mos a.ðoˈsa.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis adosado [u.ˈβi.stejs a.ðoˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron adosado [u.ˈβje.ɾon a.ðoˈsa.ðo]
Futur simple
(yo)   adosaré [a.ðo.saˈɾe]
(tú/vos  adosarás [a.ðo.saˈɾas]
(él/ella/Ud.  adosará [a.ðo.saˈɾa]
(nosostros-as)   adosaremos [a.ðo.saˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  adosaréis [a.ðo.saˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  adosarán [a.ðo.saˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré adosado [a.ˈβɾe a.ðoˈsa.ðo]
(tú/vos  habrás adosado [a.ˈβɾas a.ðoˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá adosado [a.ˈβɾa a.ðoˈsa.ðo]
(nosotros-as)   habremos adosado [a.ˈβɾe.mos a.ðoˈsa.ðo]
(vosotros-as/os  habréis adosado [a.ˈβɾejs a.ðoˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán adosado [a.ˈβɾan a.ðoˈsa.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   adosaría [a.ðo.saˈɾi.a]
(tú/vos  adosarías [a.ðo.saˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  adosaría [a.ðo.saˈɾi.a]
(nosostros-as)   adosaríamos [a.ðo.saˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  adosaríais [a.ðo.saˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  adosarían [a.ðo.saˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría adosado [a.ˈβɾi.a a.ðoˈsa.ðo]
(tú/vos  habrías adosado [a.ˈβɾi.as a.ðoˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.  habría adosado [a.ˈβɾi.a a.ðoˈsa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos adosado [a.ˈβɾi.a.mos a.ðoˈsa.ðo]
(vosotros-as/os  habríais adosado [a.ˈβɾi.ajs a.ðoˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían adosado [a.ˈβɾi.an a.ðoˈsa.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   adose [a.ˈðo.se]
(tú/vos
ou (vos) 
 adoses
 adosés
[a.ˈðo.ses]
[a.ðoˈses]
(él/ella/Ud.  adose [a.ˈðo.se]
(nosostros-as)   adosemos [a.ðoˈse.mos]
(vosostros-as/os  adoséis [a.ðoˈsei̯s]
(ellos-as/Uds.  adosen [a.ˈðo.sen]
Passé composé
(yo)   haya adosado [ˈa.ja a.ðoˈsa.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas adosado
 hayás adosado
[ˈa.jas a.ðoˈsa.ðo]
[a.ˈjas a.ðoˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.  haya adosado [ˈa.ja a.ðoˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos adosado [a.ˈja.mos a.ðoˈsa.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis adosado [a.ˈjajs a.ðoˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan adosado [ˈa.jan a.ðoˈsa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   adosara [a.ðoˈsa.ɾa]
(tú/vos  adosaras [a.ðoˈsa.ɾas]
(él/ella/Ud.  adosara [a.ðoˈsa.ɾa]
(nosostros-as)   adosáramos [a.ðoˈsa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  adosarais [a.ðoˈsa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  adosaran [a.ðoˈsa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera adosado [u.ˈβje.ɾa a.ðoˈsa.ðo]
(tú/vos  hubieras adosado [u.ˈβje.ɾas a.ðoˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera adosado [u.ˈβje.ɾa a.ðoˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos adosado [u.ˈβje.ɾa.mos a.ðoˈsa.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais adosado [u.ˈβje.ɾajs a.ðoˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran adosado [u.ˈβje.ɾan a.ðoˈsa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   adosase [a.ðoˈsa.se]
(tú/vos  adosases [a.ðoˈsa.ses]
(él/ella/Ud.  adosase [a.ðoˈsa.se]
(nosostros-as)   adosásemos [a.ðoˈsa.se.mos]
(vosostros-as/os  adosaseis [a.ðoˈsa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  adosasen [a.ðoˈsa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese adosado [u.ˈβje.se a.ðoˈsa.ðo]
(tú/vos  hubieses adosado [u.ˈβje.ses a.ðoˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese adosado [u.ˈβje.se a.ðoˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos adosado [u.ˈβje.se.mos a.ðoˈsa.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis adosado [u.ˈβje.sejs a.ðoˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen adosado [u.ˈβje.sen a.ðoˈsa.ðo]
Futur
(yo)   adosare [a.ðoˈsa.ɾe]
(tú/vos  adosares [a.ðoˈsa.ɾes]
(él/ella/Ud.  adosare [a.ðoˈsa.ɾe]
(nosostros-as)   adosáremos [a.ðoˈsa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  adosareis [a.ðoˈsa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  adosaren [a.ðoˈsa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere adosado [u.ˈβje.ɾe a.ðoˈsa.ðo]
(tú/vos  hubieres adosado [u.ˈβje.ɾes a.ðoˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere adosado [u.ˈβje.ɾe a.ðoˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos adosado [u.ˈβje.ɾe.mos a.ðoˈsa.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis adosado [u.ˈβje.ɾejs a.ðoˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren adosado [u.ˈβje.ɾen a.ðoˈsa.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 adosa
 adosá
[aˈðo.sa]
[a.ðoˈsa]
(usted)   adose [aˈðo.se]
(nosostros-as)   adosemos [a.ðoˈse.mos]
(vosostros-as)   adosad [a.ðoˈsað]
(ustedes)   adosen [aˈðo.sen]