Conjugaison:espagnol/alucinar

Conjugaison en espagnol
alucinar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

alucinar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   alucino [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 alucinas
 alucinás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  alucina [Prononciation ?]
(nosostros-as)   alucinamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  alucináis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  alucinan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he alucinado [e]
(tú/vos  has alucinado [as]
(él/ella/Ud.  ha alucinado [a]
(nosotros-as)   hemos alucinado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis alucinado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han alucinado [an]
Imparfait
(yo)   alucinaba [Prononciation ?]
(tú/vos  alucinabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  alucinaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   alucinábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  alucinabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  alucinaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había alucinado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías alucinado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había alucinado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos alucinado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais alucinado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían alucinado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   aluciné [Prononciation ?]
(tú/vos  alucinaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  alucinó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   alucinamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  alucinasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  alucinaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube alucinado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste alucinado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo alucinado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos alucinado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis alucinado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron alucinado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   alucinaré [Prononciation ?]
(tú/vos  alucinarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  alucinará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   alucinaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  alucinaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  alucinarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré alucinado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás alucinado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá alucinado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos alucinado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis alucinado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán alucinado [a.ˈβɾan]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   alucinaría [Prononciation ?]
(tú/vos  alucinarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  alucinaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   alucinaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  alucinaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  alucinarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría alucinado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías alucinado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría alucinado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos alucinado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais alucinado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían alucinado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   alucine [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 alucines
 alucinés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  alucine [Prononciation ?]
(nosostros-as)   alucinemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  alucinéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  alucinen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya alucinado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas alucinado
 hayás alucinado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya alucinado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos alucinado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis alucinado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan alucinado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   alucinara [Prononciation ?]
(tú/vos  alucinaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  alucinara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   alucináramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  alucinarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  alucinaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera alucinado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras alucinado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera alucinado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos alucinado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais alucinado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran alucinado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   alucinase [Prononciation ?]
(tú/vos  alucinases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  alucinase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   alucinásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  alucinaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  alucinasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese alucinado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses alucinado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese alucinado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos alucinado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis alucinado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen alucinado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   alucinare [Prononciation ?]
(tú/vos  alucinares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  alucinare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   alucináremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  alucinareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  alucinaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere alucinado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres alucinado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere alucinado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos alucinado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis alucinado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren alucinado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 alucina
 aluciná
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   alucine [Prononciation ?]
(nosostros-as)   alucinemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   alucinad [Prononciation ?]
(ustedes)   alucinen [Prononciation ?]