Conjugaison:espagnol/apedrear

Conjugaison en espagnol
apedrear
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

apedrear, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   apedreo [a.peˈðɾe.o]
(tú/vos
ou (vos) 
 apedreas
 apedreás
[a.peˈðɾe.as]
[a.pe.ðɾeˈas]
(él/ella/Ud.  apedrea [a.peˈðɾe.a]
(nosostros-as)   apedreamos [a.pe.ðɾeˈa.mos]
(vosostros-as/os  apedreáis [a.pe.ðɾeˈai̯s]
(ellos-as/Uds.  apedrean [a.peˈðɾe.an]
Passé composé
(yo)   he apedreado [e a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(tú/vos  has apedreado [as a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  ha apedreado [a a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(nosotros-as)   hemos apedreado [ˈe.mos a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(vosotros-as/os  habéis apedreado [a.ˈβejs a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  han apedreado [an a.pe.ðɾeˈa.ðo]
Imparfait
(yo)   apedreaba [a.pe.ðɾeˈa.βa]
(tú/vos  apedreabas [a.pe.ðɾeˈa.βas]
(él/ella/Ud.  apedreaba [a.pe.ðɾeˈa.βa]
(nosostros-as)   apedreábamos [a.pe.ðɾeˈa.βa.mos]
(vosostros-as/os  apedreabais [a.pe.ðɾeˈa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  apedreaban [a.pe.ðɾeˈa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había apedreado [a.ˈβi.a a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(tú/vos  habías apedreado [a.ˈβi.as a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  había apedreado [a.ˈβi.a a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos apedreado [a.ˈβi.a.mos a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(vosotros-as/os  habíais apedreado [a.ˈβi.ajs a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían apedreado [a.ˈβi.an a.pe.ðɾeˈa.ðo]
Passé simple
(yo)   apedreé [a.pe.ðɾeˈe]
(tú/vos  apedreaste [a.pe.ðɾeˈas.te]
(él/ella/Ud.  apedreó [a.pe.ðɾeˈo]
(nosostros-as)   apedreamos [a.pe.ðɾeˈa.mos]
(vosostros-as/os  apedreasteis [a.pe.ðɾeˈas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  apedrearon [a.pe.ðɾeˈa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube apedreado [ˈu.βe a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(tú/vos  hubiste apedreado [u.ˈβi.ste a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo apedreado [ˈu.βo a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos apedreado [u.ˈβi.mos a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis apedreado [u.ˈβi.stejs a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron apedreado [u.ˈβje.ɾon a.pe.ðɾeˈa.ðo]
Futur simple
(yo)   apedrearé [a.pe.ðɾe.aˈɾe]
(tú/vos  apedrearás [a.pe.ðɾe.aˈɾas]
(él/ella/Ud.  apedreará [a.pe.ðɾe.aˈɾa]
(nosostros-as)   apedrearemos [a.pe.ðɾe.aˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  apedrearéis [a.pe.ðɾe.aˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  apedrearán [a.pe.ðɾe.aˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré apedreado [a.ˈβɾe a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(tú/vos  habrás apedreado [a.ˈβɾas a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá apedreado [a.ˈβɾa a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(nosotros-as)   habremos apedreado [a.ˈβɾe.mos a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(vosotros-as/os  habréis apedreado [a.ˈβɾejs a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán apedreado [a.ˈβɾan a.pe.ðɾeˈa.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   apedrearía [a.pe.ðɾe.aˈɾi.a]
(tú/vos  apedrearías [a.pe.ðɾe.aˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  apedrearía [a.pe.ðɾe.aˈɾi.a]
(nosostros-as)   apedrearíamos [a.pe.ðɾe.aˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  apedrearíais [a.pe.ðɾe.aˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  apedrearían [a.pe.ðɾe.aˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría apedreado [a.ˈβɾi.a a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(tú/vos  habrías apedreado [a.ˈβɾi.as a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  habría apedreado [a.ˈβɾi.a a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos apedreado [a.ˈβɾi.a.mos a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(vosotros-as/os  habríais apedreado [a.ˈβɾi.ajs a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían apedreado [a.ˈβɾi.an a.pe.ðɾeˈa.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   apedree [a.pe.ˈðɾe.e]
(tú/vos
ou (vos) 
 apedrees
 apedreés
[a.pe.ˈðɾe.es]
[a.pe.ðɾeˈes]
(él/ella/Ud.  apedree [a.pe.ˈðɾe.e]
(nosostros-as)   apedreemos [a.pe.ðɾeˈe.mos]
(vosostros-as/os  apedreéis [a.pe.ðɾeˈei̯s]
(ellos-as/Uds.  apedreen [a.pe.ˈðɾe.en]
Passé composé
(yo)   haya apedreado [ˈa.ja a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas apedreado
 hayás apedreado
[ˈa.jas a.pe.ðɾeˈa.ðo]
[a.ˈjas a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  haya apedreado [ˈa.ja a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos apedreado [a.ˈja.mos a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis apedreado [a.ˈjajs a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan apedreado [ˈa.jan a.pe.ðɾeˈa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   apedreara [a.pe.ðɾeˈa.ɾa]
(tú/vos  apedrearas [a.pe.ðɾeˈa.ɾas]
(él/ella/Ud.  apedreara [a.pe.ðɾeˈa.ɾa]
(nosostros-as)   apedreáramos [a.pe.ðɾeˈa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  apedrearais [a.pe.ðɾeˈa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  apedrearan [a.pe.ðɾeˈa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera apedreado [u.ˈβje.ɾa a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(tú/vos  hubieras apedreado [u.ˈβje.ɾas a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera apedreado [u.ˈβje.ɾa a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos apedreado [u.ˈβje.ɾa.mos a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais apedreado [u.ˈβje.ɾajs a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran apedreado [u.ˈβje.ɾan a.pe.ðɾeˈa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   apedrease [a.pe.ðɾeˈa.se]
(tú/vos  apedreases [a.pe.ðɾeˈa.ses]
(él/ella/Ud.  apedrease [a.pe.ðɾeˈa.se]
(nosostros-as)   apedreásemos [a.pe.ðɾeˈa.se.mos]
(vosostros-as/os  apedreaseis [a.pe.ðɾeˈa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  apedreasen [a.pe.ðɾeˈa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese apedreado [u.ˈβje.se a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(tú/vos  hubieses apedreado [u.ˈβje.ses a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese apedreado [u.ˈβje.se a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos apedreado [u.ˈβje.se.mos a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis apedreado [u.ˈβje.sejs a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen apedreado [u.ˈβje.sen a.pe.ðɾeˈa.ðo]
Futur
(yo)   apedreare [a.pe.ðɾeˈa.ɾe]
(tú/vos  apedreares [a.pe.ðɾeˈa.ɾes]
(él/ella/Ud.  apedreare [a.pe.ðɾeˈa.ɾe]
(nosostros-as)   apedreáremos [a.pe.ðɾeˈa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  apedreareis [a.pe.ðɾeˈa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  apedrearen [a.pe.ðɾeˈa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere apedreado [u.ˈβje.ɾe a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(tú/vos  hubieres apedreado [u.ˈβje.ɾes a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere apedreado [u.ˈβje.ɾe a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos apedreado [u.ˈβje.ɾe.mos a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis apedreado [u.ˈβje.ɾejs a.pe.ðɾeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren apedreado [u.ˈβje.ɾen a.pe.ðɾeˈa.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 apedrea
 apedreá
[a.peˈðɾe.a]
[a.pe.ðɾeˈa]
(usted)   apedree [a.peˈðɾe.e]
(nosostros-as)   apedreemos [a.pe.ðɾeˈe.mos]
(vosostros-as)   apedread [a.pe.ðɾeˈað]
(ustedes)   apedreen [a.peˈðɾe.en]