Conjugaison:espagnol/aprobar

Conjugaison en espagnol
aprobar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

aprobar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	aprobar	[a.pɾoˈβaɾ]	haber	aprobado	[aˌβeɾ a.pɾoˈβa.ðo]
Gérondif	aprobando	[a.pɾoˈβan̪.do]	habiendo	aprobado	[aˌβjen.do a.pɾoˈβa.ðo]
Participe passé	aprobado	[a.pɾoˈβa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   apruebo [aˈpɾwe.βo] (tú/vos)  ou (vos)   apruebas  aprobás [aˈpɾwe.βas] [a.pɾoˈβas] (él/ella/Ud.)   aprueba [aˈpɾwe.βa] (nosostros-as)   aprobamos [a.pɾoˈβa.mos] (vosostros-as/os)   aprobáis [a.pɾoˈβai̯s] (ellos-as/Uds.)   aprueban [aˈpɾwe.βan]	Passé composé (yo)   he aprobado [e a.pɾoˈβa.ðo] (tú/vos)   has aprobado [as a.pɾoˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha aprobado [a a.pɾoˈβa.ðo] (nosotros-as)   hemos aprobado [ˈe.mos a.pɾoˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis aprobado [a.ˈβejs a.pɾoˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han aprobado [an a.pɾoˈβa.ðo]
Imparfait (yo)   aprobaba [a.pɾoˈβa.βa] (tú/vos)   aprobabas [a.pɾoˈβa.βas] (él/ella/Ud.)   aprobaba [a.pɾoˈβa.βa] (nosostros-as)   aprobábamos [a.pɾoˈβa.βa.mos] (vosostros-as/os)   aprobabais [a.pɾoˈβa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   aprobaban [a.pɾoˈβa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había aprobado [a.ˈβi.a a.pɾoˈβa.ðo] (tú/vos)   habías aprobado [a.ˈβi.as a.pɾoˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   había aprobado [a.ˈβi.a a.pɾoˈβa.ðo] (nosotros-as)   habíamos aprobado [a.ˈβi.a.mos a.pɾoˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais aprobado [a.ˈβi.ajs a.pɾoˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían aprobado [a.ˈβi.an a.pɾoˈβa.ðo]
Passé simple (yo)   aprobé [a.pɾoˈβe] (tú/vos)   aprobaste [a.pɾoˈβas.te] (él/ella/Ud.)   aprobó [a.pɾoˈβo] (nosostros-as)   aprobamos [a.pɾoˈβa.mos] (vosostros-as/os)   aprobasteis [a.pɾoˈβas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   aprobaron [a.pɾoˈβa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube aprobado [ˈu.βe a.pɾoˈβa.ðo] (tú/vos)   hubiste aprobado [u.ˈβi.ste a.pɾoˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo aprobado [ˈu.βo a.pɾoˈβa.ðo] (nosotros-as)   hubimos aprobado [u.ˈβi.mos a.pɾoˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis aprobado [u.ˈβi.stejs a.pɾoˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron aprobado [u.ˈβje.ɾon a.pɾoˈβa.ðo]
Futur simple (yo)   aprobaré [a.pɾo.βaˈɾe] (tú/vos)   aprobarás [a.pɾo.βaˈɾas] (él/ella/Ud.)   aprobará [a.pɾo.βaˈɾa] (nosostros-as)   aprobaremos [a.pɾo.βaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   aprobaréis [a.pɾo.βaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   aprobarán [a.pɾo.βaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré aprobado [a.ˈβɾe a.pɾoˈβa.ðo] (tú/vos)   habrás aprobado [a.ˈβɾas a.pɾoˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá aprobado [a.ˈβɾa a.pɾoˈβa.ðo] (nosotros-as)   habremos aprobado [a.ˈβɾe.mos a.pɾoˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis aprobado [a.ˈβɾejs a.pɾoˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán aprobado [a.ˈβɾan a.pɾoˈβa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   aprobaría [a.pɾo.βaˈɾi.a] (tú/vos)   aprobarías [a.pɾo.βaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   aprobaría [a.pɾo.βaˈɾi.a] (nosostros-as)   aprobaríamos [a.pɾo.βaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   aprobaríais [a.pɾo.βaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   aprobarían [a.pɾo.βaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría aprobado [a.ˈβɾi.a a.pɾoˈβa.ðo] (tú/vos)   habrías aprobado [a.ˈβɾi.as a.pɾoˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría aprobado [a.ˈβɾi.a a.pɾoˈβa.ðo] (nosotros-as)   habríamos aprobado [a.ˈβɾi.a.mos a.pɾoˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais aprobado [a.ˈβɾi.ajs a.pɾoˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían aprobado [a.ˈβɾi.an a.pɾoˈβa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   apruebe [a.ˈpɾwe.βe] (tú/vos)  ou (vos)   apruebes  aprobés [a.ˈpɾwe.βes] [a.pɾoˈβes] (él/ella/Ud.)   apruebe [a.ˈpɾwe.βe] (nosostros-as)   aprobemos [a.pɾoˈβe.mos] (vosostros-as/os)   aprobéis [a.pɾoˈβei̯s] (ellos-as/Uds.)   aprueben [a.ˈpɾwe.βen]	Passé composé (yo)   haya aprobado [ˈa.ja a.pɾoˈβa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas aprobado  hayás aprobado [ˈa.jas a.pɾoˈβa.ðo] [a.ˈjas a.pɾoˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya aprobado [ˈa.ja a.pɾoˈβa.ðo] (nosotros-as)   hayamos aprobado [a.ˈja.mos a.pɾoˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis aprobado [a.ˈjajs a.pɾoˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan aprobado [ˈa.jan a.pɾoˈβa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   aprobara [a.pɾoˈβa.ɾa] (tú/vos)   aprobaras [a.pɾoˈβa.ɾas] (él/ella/Ud.)   aprobara [a.pɾoˈβa.ɾa] (nosostros-as)   aprobáramos [a.pɾoˈβa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   aprobarais [a.pɾoˈβa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   aprobaran [a.pɾoˈβa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera aprobado [u.ˈβje.ɾa a.pɾoˈβa.ðo] (tú/vos)   hubieras aprobado [u.ˈβje.ɾas a.pɾoˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera aprobado [u.ˈβje.ɾa a.pɾoˈβa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos aprobado [u.ˈβje.ɾa.mos a.pɾoˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais aprobado [u.ˈβje.ɾajs a.pɾoˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran aprobado [u.ˈβje.ɾan a.pɾoˈβa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   aprobase [a.pɾoˈβa.se] (tú/vos)   aprobases [a.pɾoˈβa.ses] (él/ella/Ud.)   aprobase [a.pɾoˈβa.se] (nosostros-as)   aprobásemos [a.pɾoˈβa.se.mos] (vosostros-as/os)   aprobaseis [a.pɾoˈβa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   aprobasen [a.pɾoˈβa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese aprobado [u.ˈβje.se a.pɾoˈβa.ðo] (tú/vos)   hubieses aprobado [u.ˈβje.ses a.pɾoˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese aprobado [u.ˈβje.se a.pɾoˈβa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos aprobado [u.ˈβje.se.mos a.pɾoˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis aprobado [u.ˈβje.sejs a.pɾoˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen aprobado [u.ˈβje.sen a.pɾoˈβa.ðo]
Futur (yo)   aprobare [a.pɾoˈβa.ɾe] (tú/vos)   aprobares [a.pɾoˈβa.ɾes] (él/ella/Ud.)   aprobare [a.pɾoˈβa.ɾe] (nosostros-as)   aprobáremos [a.pɾoˈβa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   aprobareis [a.pɾoˈβa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   aprobaren [a.pɾoˈβa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere aprobado [u.ˈβje.ɾe a.pɾoˈβa.ðo] (tú/vos)   hubieres aprobado [u.ˈβje.ɾes a.pɾoˈβa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere aprobado [u.ˈβje.ɾe a.pɾoˈβa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos aprobado [u.ˈβje.ɾe.mos a.pɾoˈβa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis aprobado [u.ˈβje.ɾejs a.pɾoˈβa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren aprobado [u.ˈβje.ɾen a.pɾoˈβa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   aprueba  aprobá [aˈpɾwe.βa] [a.pɾoˈβa] (usted)   apruebe [aˈpɾwe.βe] (nosostros-as)   aprobemos [a.pɾoˈβe.mos] (vosostros-as)   aprobad [a.pɾoˈβað] (ustedes)   aprueben [aˈpɾwe.βen]