Conjugaison:espagnol/consagrar

Conjugaison en espagnol
consagrar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

consagrar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   consagro [konˈsa.ɣɾo]
(tú/vos
ou (vos) 
 consagras
 consagrás
[konˈsa.ɣɾas]
[kon.saˈɣɾas]
(él/ella/Ud.  consagra [konˈsa.ɣɾa]
(nosostros-as)   consagramos [kon.saˈɣɾa.mos]
(vosostros-as/os  consagráis [kon.saˈɣɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  consagran [konˈsa.ɣɾan]
Passé composé
(yo)   he consagrado [e kon.saˈɣɾa.ðo]
(tú/vos  has consagrado [as kon.saˈɣɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  ha consagrado [a kon.saˈɣɾa.ðo]
(nosotros-as)   hemos consagrado [ˈe.mos kon.saˈɣɾa.ðo]
(vosotros-as/os  habéis consagrado [a.ˈβejs kon.saˈɣɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  han consagrado [an kon.saˈɣɾa.ðo]
Imparfait
(yo)   consagraba [kon.saˈɣɾa.βa]
(tú/vos  consagrabas [kon.saˈɣɾa.βas]
(él/ella/Ud.  consagraba [kon.saˈɣɾa.βa]
(nosostros-as)   consagrábamos [kon.saˈɣɾa.βa.mos]
(vosostros-as/os  consagrabais [kon.saˈɣɾa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  consagraban [kon.saˈɣɾa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había consagrado [a.ˈβi.a kon.saˈɣɾa.ðo]
(tú/vos  habías consagrado [a.ˈβi.as kon.saˈɣɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  había consagrado [a.ˈβi.a kon.saˈɣɾa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos consagrado [a.ˈβi.a.mos kon.saˈɣɾa.ðo]
(vosotros-as/os  habíais consagrado [a.ˈβi.ajs kon.saˈɣɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían consagrado [a.ˈβi.an kon.saˈɣɾa.ðo]
Passé simple
(yo)   consagré [kon.saˈɣɾe]
(tú/vos  consagraste [kon.saˈɣɾas.te]
(él/ella/Ud.  consagró [kon.saˈɣɾo]
(nosostros-as)   consagramos [kon.saˈɣɾa.mos]
(vosostros-as/os  consagrasteis [kon.saˈɣɾas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  consagraron [kon.saˈɣɾa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube consagrado [ˈu.βe kon.saˈɣɾa.ðo]
(tú/vos  hubiste consagrado [u.ˈβi.ste kon.saˈɣɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo consagrado [ˈu.βo kon.saˈɣɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos consagrado [u.ˈβi.mos kon.saˈɣɾa.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis consagrado [u.ˈβi.stejs kon.saˈɣɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron consagrado [u.ˈβje.ɾon kon.saˈɣɾa.ðo]
Futur simple
(yo)   consagraré [kon.sa.ɣɾaˈɾe]
(tú/vos  consagrarás [kon.sa.ɣɾaˈɾas]
(él/ella/Ud.  consagrará [kon.sa.ɣɾaˈɾa]
(nosostros-as)   consagraremos [kon.sa.ɣɾaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  consagraréis [kon.sa.ɣɾaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  consagrarán [kon.sa.ɣɾaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré consagrado [a.ˈβɾe kon.saˈɣɾa.ðo]
(tú/vos  habrás consagrado [a.ˈβɾas kon.saˈɣɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá consagrado [a.ˈβɾa kon.saˈɣɾa.ðo]
(nosotros-as)   habremos consagrado [a.ˈβɾe.mos kon.saˈɣɾa.ðo]
(vosotros-as/os  habréis consagrado [a.ˈβɾejs kon.saˈɣɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán consagrado [a.ˈβɾan kon.saˈɣɾa.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   consagraría [kon.sa.ɣɾaˈɾi.a]
(tú/vos  consagrarías [kon.sa.ɣɾaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  consagraría [kon.sa.ɣɾaˈɾi.a]
(nosostros-as)   consagraríamos [kon.sa.ɣɾaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  consagraríais [kon.sa.ɣɾaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  consagrarían [kon.sa.ɣɾaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría consagrado [a.ˈβɾi.a kon.saˈɣɾa.ðo]
(tú/vos  habrías consagrado [a.ˈβɾi.as kon.saˈɣɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  habría consagrado [a.ˈβɾi.a kon.saˈɣɾa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos consagrado [a.ˈβɾi.a.mos kon.saˈɣɾa.ðo]
(vosotros-as/os  habríais consagrado [a.ˈβɾi.ajs kon.saˈɣɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían consagrado [a.ˈβɾi.an kon.saˈɣɾa.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   consagre [kon.ˈsa.ɣɾe]
(tú/vos
ou (vos) 
 consagres
 consagrés
[kon.ˈsa.ɣɾes]
[kon.saˈɣɾes]
(él/ella/Ud.  consagre [kon.ˈsa.ɣɾe]
(nosostros-as)   consagremos [kon.saˈɣɾe.mos]
(vosostros-as/os  consagréis [kon.saˈɣɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  consagren [kon.ˈsa.ɣɾen]
Passé composé
(yo)   haya consagrado [ˈa.ja kon.saˈɣɾa.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas consagrado
 hayás consagrado
[ˈa.jas kon.saˈɣɾa.ðo]
[a.ˈjas kon.saˈɣɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  haya consagrado [ˈa.ja kon.saˈɣɾa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos consagrado [a.ˈja.mos kon.saˈɣɾa.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis consagrado [a.ˈjajs kon.saˈɣɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan consagrado [ˈa.jan kon.saˈɣɾa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   consagrara [kon.saˈɣɾa.ɾa]
(tú/vos  consagraras [kon.saˈɣɾa.ɾas]
(él/ella/Ud.  consagrara [kon.saˈɣɾa.ɾa]
(nosostros-as)   consagráramos [kon.saˈɣɾa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  consagrarais [kon.saˈɣɾa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  consagraran [kon.saˈɣɾa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera consagrado [u.ˈβje.ɾa kon.saˈɣɾa.ðo]
(tú/vos  hubieras consagrado [u.ˈβje.ɾas kon.saˈɣɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera consagrado [u.ˈβje.ɾa kon.saˈɣɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos consagrado [u.ˈβje.ɾa.mos kon.saˈɣɾa.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais consagrado [u.ˈβje.ɾajs kon.saˈɣɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran consagrado [u.ˈβje.ɾan kon.saˈɣɾa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   consagrase [kon.saˈɣɾa.se]
(tú/vos  consagrases [kon.saˈɣɾa.ses]
(él/ella/Ud.  consagrase [kon.saˈɣɾa.se]
(nosostros-as)   consagrásemos [kon.saˈɣɾa.se.mos]
(vosostros-as/os  consagraseis [kon.saˈɣɾa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  consagrasen [kon.saˈɣɾa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese consagrado [u.ˈβje.se kon.saˈɣɾa.ðo]
(tú/vos  hubieses consagrado [u.ˈβje.ses kon.saˈɣɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese consagrado [u.ˈβje.se kon.saˈɣɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos consagrado [u.ˈβje.se.mos kon.saˈɣɾa.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis consagrado [u.ˈβje.sejs kon.saˈɣɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen consagrado [u.ˈβje.sen kon.saˈɣɾa.ðo]
Futur
(yo)   consagrare [kon.saˈɣɾa.ɾe]
(tú/vos  consagrares [kon.saˈɣɾa.ɾes]
(él/ella/Ud.  consagrare [kon.saˈɣɾa.ɾe]
(nosostros-as)   consagráremos [kon.saˈɣɾa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  consagrareis [kon.saˈɣɾa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  consagraren [kon.saˈɣɾa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere consagrado [u.ˈβje.ɾe kon.saˈɣɾa.ðo]
(tú/vos  hubieres consagrado [u.ˈβje.ɾes kon.saˈɣɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere consagrado [u.ˈβje.ɾe kon.saˈɣɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos consagrado [u.ˈβje.ɾe.mos kon.saˈɣɾa.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis consagrado [u.ˈβje.ɾejs kon.saˈɣɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren consagrado [u.ˈβje.ɾen kon.saˈɣɾa.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 consagra
 consagrá
[konˈsa.ɣɾa]
[kon.saˈɣɾa]
(usted)   consagre [konˈsa.ɣɾe]
(nosostros-as)   consagremos [kon.saˈɣɾe.mos]
(vosostros-as)   consagrad [kon.saˈɣɾað]
(ustedes)   consagren [konˈsa.ɣɾen]