Conjugaison:espagnol/consensuar

Conjugaison en espagnol
consensuar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1-uar}}

consensuar, verbe espagnol régulier du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   consensúo [kon.senˈsu.o]
(tú/vos
ou (vos) 
 consensúas
 consensuás
[kon.senˈsu.as]
[kon.sen.ˈswas]
(él/ella/Ud.  consensúa [kon.senˈsu.a]
(nosostros-as)   consensuamos [kon.senˈswa.mos]
(vosostros-as/os  consensuáis [kon.senˈswai̯s]
(ellos-as/Uds.  consensúan [kon.senˈsu.an]
Passé composé
(yo)   he consensuado [e kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos  has consensuado [as kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.  ha consensuado [a kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   hemos consensuado [ˈe.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os  habéis consensuado [a.ˈβejs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.  han consensuado [an kon.senˈswa.ðo]
Imparfait
(yo)   consensuaba [kon.senˈswa.βa]
(tú/vos  consensuabas [kon.senˈswa.βas]
(él/ella/Ud.  consensuaba [kon.senˈswa.βa]
(nosostros-as)   consensuábamos [kon.senˈswa.βa.mos]
(vosostros-as/os  consensuabais [kon.senˈswa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  consensuaban [kon.senˈswa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había consensuado [a.ˈβi.a kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos  habías consensuado [a.ˈβi.as kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.  había consensuado [a.ˈβi.a kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos consensuado [a.ˈβi.a.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os  habíais consensuado [a.ˈβi.ajs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían consensuado [a.ˈβi.an kon.senˈswa.ðo]
Passé simple
(yo)   consensué [kon.senˈswe]
(tú/vos  consensuaste [kon.senˈswas.te]
(él/ella/Ud.  consensuó [kon.sen.ˈswo]
(nosostros-as)   consensuamos [kon.senˈswa.mos]
(vosostros-as/os  consensuasteis [kon.senˈswas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  consensuaron [kon.senˈswa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube consensuado [ˈu.βe kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos  hubiste consensuado [u.ˈβi.ste kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo consensuado [ˈu.βo kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos consensuado [u.ˈβi.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis consensuado [u.ˈβi.stejs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron consensuado [u.ˈβje.ɾon kon.senˈswa.ðo]
Futur simple
(yo)   consensuaré [kon.sen.swaˈɾe]
(tú/vos  consensuarás [kon.sen.swaˈɾas]
(él/ella/Ud.  consensuará [kon.sen.swaˈɾa]
(nosostros-as)   consensuaremos [kon.sen.swaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  consensuaréis [kon.sen.swaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  consensuarán [kon.sen.swaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré consensuado [a.ˈβɾe kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos  habrás consensuado [a.ˈβɾas kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá consensuado [a.ˈβɾa kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   habremos consensuado [a.ˈβɾe.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os  habréis consensuado [a.ˈβɾejs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán consensuado [a.ˈβɾan kon.senˈswa.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   consensuaría [kon.sen.swaˈɾi.a]
(tú/vos  consensuarías [kon.sen.swaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  consensuaría [kon.sen.swaˈɾi.a]
(nosostros-as)   consensuaríamos [kon.sen.swaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  consensuaríais [kon.sen.swaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  consensuarían [kon.sen.swaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría consensuado [a.ˈβɾi.a kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos  habrías consensuado [a.ˈβɾi.as kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.  habría consensuado [a.ˈβɾi.a kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos consensuado [a.ˈβɾi.a.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os  habríais consensuado [a.ˈβɾi.ajs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían consensuado [a.ˈβɾi.an kon.senˈswa.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   consensúe [kon.senˈsu.e]
(tú/vos
ou (vos) 
 consensúes
 consensués
[kon.senˈsu.es]
[kon.senˈswes]
(él/ella/Ud.  consensúe [kon.senˈsu.e]
(nosostros-as)   consensuemos [kon.senˈswe.mos]
(vosostros-as/os  consensuéis [kon.sen.ˈswei̯s]
(ellos-as/Uds.  consensúen [kon.senˈsu.en]
Passé composé
(yo)   haya consensuado [ˈa.ja kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas consensuado
 hayás consensuado
[ˈa.jas kon.senˈswa.ðo]
[a.ˈjas kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.  haya consensuado [ˈa.ja kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos consensuado [a.ˈja.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis consensuado [a.ˈjajs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan consensuado [ˈa.jan kon.senˈswa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   consensuara [kon.senˈswa.ɾa]
(tú/vos  consensuaras [kon.senˈswa.ɾas]
(él/ella/Ud.  consensuara [kon.senˈswa.ɾa]
(nosostros-as)   consensuáramos [kon.senˈswa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  consensuarais [kon.senˈswa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  consensuaran [kon.senˈswa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera consensuado [u.ˈβje.ɾa kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos  hubieras consensuado [u.ˈβje.ɾas kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera consensuado [u.ˈβje.ɾa kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos consensuado [u.ˈβje.ɾa.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais consensuado [u.ˈβje.ɾajs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran consensuado [u.ˈβje.ɾan kon.senˈswa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   consensuase [kon.senˈswa.se]
(tú/vos  consensuases [kon.senˈswa.ses]
(él/ella/Ud.  consensuase [kon.senˈswa.se]
(nosostros-as)   consensuásemos [kon.senˈswa.se.mos]
(vosostros-as/os  consensuaseis [kon.senˈswa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  consensuasen [kon.senˈswa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese consensuado [u.ˈβje.se kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos  hubieses consensuado [u.ˈβje.ses kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese consensuado [u.ˈβje.se kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos consensuado [u.ˈβje.se.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis consensuado [u.ˈβje.sejs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen consensuado [u.ˈβje.sen kon.senˈswa.ðo]
Futur
(yo)   consensuare [kon.senˈswa.ɾe]
(tú/vos  consensuares [kon.senˈswa.ɾes]
(él/ella/Ud.  consensuare [kon.senˈswa.ɾe]
(nosostros-as)   consensuáremos [kon.senˈswa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  consensuareis [kon.senˈswa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  consensuaren [kon.senˈswa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere consensuado [u.ˈβje.ɾe kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos  hubieres consensuado [u.ˈβje.ɾes kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere consensuado [u.ˈβje.ɾe kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos consensuado [u.ˈβje.ɾe.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis consensuado [u.ˈβje.ɾejs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren consensuado [u.ˈβje.ɾen kon.senˈswa.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 consensúa
 consensuá
[kon.senˈsu.a]
[kon.senˈswa]
(usted)   consensúe [kon.senˈsu.e]
(nosostros-as)   consensuemos [kon.senˈswe.mos]
(vosostros-as)   consensuad [kon.senˈswad]
(ustedes)   consensúen [kon.senˈsu.en]