Conjugaison:espagnol/contagiar

Conjugaison en espagnol
contagiar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

contagiar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   contagio [konˈta.xjo]
(tú/vos
ou (vos) 
 contagias
 contagiás
[konˈta.xjas]
[kon.taˈxjas]
(él/ella/Ud.  contagia [konˈta.xja]
(nosostros-as)   contagiamos [kon.taˈxja.mos]
(vosostros-as/os  contagiáis [kon.taˈxjai̯s]
(ellos-as/Uds.  contagian [konˈta.xjan]
Passé composé
(yo)   he contagiado [e kon.taˈxja.ðo]
(tú/vos  has contagiado [as kon.taˈxja.ðo]
(él/ella/Ud.  ha contagiado [a kon.taˈxja.ðo]
(nosotros-as)   hemos contagiado [ˈe.mos kon.taˈxja.ðo]
(vosotros-as/os  habéis contagiado [a.ˈβejs kon.taˈxja.ðo]
(ellos-as/Uds.  han contagiado [an kon.taˈxja.ðo]
Imparfait
(yo)   contagiaba [kon.taˈxja.βa]
(tú/vos  contagiabas [kon.taˈxja.βas]
(él/ella/Ud.  contagiaba [kon.taˈxja.βa]
(nosostros-as)   contagiábamos [kon.taˈxja.βa.mos]
(vosostros-as/os  contagiabais [kon.taˈxja.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  contagiaban [kon.taˈxja.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había contagiado [a.ˈβi.a kon.taˈxja.ðo]
(tú/vos  habías contagiado [a.ˈβi.as kon.taˈxja.ðo]
(él/ella/Ud.  había contagiado [a.ˈβi.a kon.taˈxja.ðo]
(nosotros-as)   habíamos contagiado [a.ˈβi.a.mos kon.taˈxja.ðo]
(vosotros-as/os  habíais contagiado [a.ˈβi.ajs kon.taˈxja.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían contagiado [a.ˈβi.an kon.taˈxja.ðo]
Passé simple
(yo)   contagié [kon.taˈxje]
(tú/vos  contagiaste [kon.taˈxjas.te]
(él/ella/Ud.  contagió [kon.taˈxjo]
(nosostros-as)   contagiamos [kon.taˈxja.mos]
(vosostros-as/os  contagiasteis [kon.taˈxjas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  contagiaron [kon.taˈxja.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube contagiado [ˈu.βe kon.taˈxja.ðo]
(tú/vos  hubiste contagiado [u.ˈβi.ste kon.taˈxja.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo contagiado [ˈu.βo kon.taˈxja.ðo]
(nosotros-as)   hubimos contagiado [u.ˈβi.mos kon.taˈxja.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis contagiado [u.ˈβi.stejs kon.taˈxja.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron contagiado [u.ˈβje.ɾon kon.taˈxja.ðo]
Futur simple
(yo)   contagiaré [kon.ta.xjaˈɾe]
(tú/vos  contagiarás [kon.ta.xjaˈɾas]
(él/ella/Ud.  contagiará [kon.ta.xjaˈɾa]
(nosostros-as)   contagiaremos [kon.ta.xjaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  contagiaréis [kon.ta.xjaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  contagiarán [kon.ta.xjaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré contagiado [a.ˈβɾe kon.taˈxja.ðo]
(tú/vos  habrás contagiado [a.ˈβɾas kon.taˈxja.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá contagiado [a.ˈβɾa kon.taˈxja.ðo]
(nosotros-as)   habremos contagiado [a.ˈβɾe.mos kon.taˈxja.ðo]
(vosotros-as/os  habréis contagiado [a.ˈβɾejs kon.taˈxja.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán contagiado [a.ˈβɾan kon.taˈxja.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   contagiaría [kon.ta.xjaˈɾi.a]
(tú/vos  contagiarías [kon.ta.xjaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  contagiaría [kon.ta.xjaˈɾi.a]
(nosostros-as)   contagiaríamos [kon.ta.xjaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  contagiaríais [kon.ta.xjaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  contagiarían [kon.ta.xjaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría contagiado [a.ˈβɾi.a kon.taˈxja.ðo]
(tú/vos  habrías contagiado [a.ˈβɾi.as kon.taˈxja.ðo]
(él/ella/Ud.  habría contagiado [a.ˈβɾi.a kon.taˈxja.ðo]
(nosotros-as)   habríamos contagiado [a.ˈβɾi.a.mos kon.taˈxja.ðo]
(vosotros-as/os  habríais contagiado [a.ˈβɾi.ajs kon.taˈxja.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían contagiado [a.ˈβɾi.an kon.taˈxja.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   contagie [kon.ˈta.xje]
(tú/vos
ou (vos) 
 contagies
 contagiés
[kon.ˈta.xjes]
[kon.taˈxjes]
(él/ella/Ud.  contagie [kon.ˈta.xje]
(nosostros-as)   contagiemos [kon.taˈxje.mos]
(vosostros-as/os  contagiéis [kon.taˈxjei̯s]
(ellos-as/Uds.  contagien [kon.ˈta.xjen]
Passé composé
(yo)   haya contagiado [ˈa.ja kon.taˈxja.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas contagiado
 hayás contagiado
[ˈa.jas kon.taˈxja.ðo]
[a.ˈjas kon.taˈxja.ðo]
(él/ella/Ud.  haya contagiado [ˈa.ja kon.taˈxja.ðo]
(nosotros-as)   hayamos contagiado [a.ˈja.mos kon.taˈxja.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis contagiado [a.ˈjajs kon.taˈxja.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan contagiado [ˈa.jan kon.taˈxja.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   contagiara [kon.taˈxja.ɾa]
(tú/vos  contagiaras [kon.taˈxja.ɾas]
(él/ella/Ud.  contagiara [kon.taˈxja.ɾa]
(nosostros-as)   contagiáramos [kon.taˈxja.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  contagiarais [kon.taˈxja.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  contagiaran [kon.taˈxja.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera contagiado [u.ˈβje.ɾa kon.taˈxja.ðo]
(tú/vos  hubieras contagiado [u.ˈβje.ɾas kon.taˈxja.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera contagiado [u.ˈβje.ɾa kon.taˈxja.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos contagiado [u.ˈβje.ɾa.mos kon.taˈxja.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais contagiado [u.ˈβje.ɾajs kon.taˈxja.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran contagiado [u.ˈβje.ɾan kon.taˈxja.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   contagiase [kon.taˈxja.se]
(tú/vos  contagiases [kon.taˈxja.ses]
(él/ella/Ud.  contagiase [kon.taˈxja.se]
(nosostros-as)   contagiásemos [kon.taˈxja.se.mos]
(vosostros-as/os  contagiaseis [kon.taˈxja.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  contagiasen [kon.taˈxja.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese contagiado [u.ˈβje.se kon.taˈxja.ðo]
(tú/vos  hubieses contagiado [u.ˈβje.ses kon.taˈxja.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese contagiado [u.ˈβje.se kon.taˈxja.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos contagiado [u.ˈβje.se.mos kon.taˈxja.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis contagiado [u.ˈβje.sejs kon.taˈxja.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen contagiado [u.ˈβje.sen kon.taˈxja.ðo]
Futur
(yo)   contagiare [kon.taˈxja.ɾe]
(tú/vos  contagiares [kon.taˈxja.ɾes]
(él/ella/Ud.  contagiare [kon.taˈxja.ɾe]
(nosostros-as)   contagiáremos [kon.taˈxja.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  contagiareis [kon.taˈxja.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  contagiaren [kon.taˈxja.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere contagiado [u.ˈβje.ɾe kon.taˈxja.ðo]
(tú/vos  hubieres contagiado [u.ˈβje.ɾes kon.taˈxja.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere contagiado [u.ˈβje.ɾe kon.taˈxja.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos contagiado [u.ˈβje.ɾe.mos kon.taˈxja.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis contagiado [u.ˈβje.ɾejs kon.taˈxja.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren contagiado [u.ˈβje.ɾen kon.taˈxja.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 contagia
 contagiá
[konˈta.xja]
[kon.taˈxja]
(usted)   contagie [konˈta.xje]
(nosostros-as)   contagiemos [kon.taˈxje.mos]
(vosostros-as)   contagiad [kon.taˈxjað]
(ustedes)   contagien [konˈta.xjen]