Conjugaison:espagnol/cristianar

Conjugaison en espagnol
cristianar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

cristianar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	cristianar	[kɾis.tjaˈnaɾ]	haber	cristianado	[aˌβeɾ kɾis.tjaˈna.ðo]
Gérondif	cristianando	[kɾis.tjaˈnan̪.do]	habiendo	cristianado	[aˌβjen.do kɾis.tjaˈna.ðo]
Participe passé	cristianado	[kɾis.tjaˈna.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   cristiano [kɾisˈtja.no] (tú/vos)  ou (vos)   cristianas  cristianás [kɾisˈtja.nas] [kɾis.tjaˈnas] (él/ella/Ud.)   cristiana [kɾisˈtja.na] (nosostros-as)   cristianamos [kɾis.tjaˈna.mos] (vosostros-as/os)   cristianáis [kɾis.tjaˈnai̯s] (ellos-as/Uds.)   cristianan [kɾisˈtja.nan]	Passé composé (yo)   he cristianado [e kɾis.tjaˈna.ðo] (tú/vos)   has cristianado [as kɾis.tjaˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   ha cristianado [a kɾis.tjaˈna.ðo] (nosotros-as)   hemos cristianado [ˈe.mos kɾis.tjaˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habéis cristianado [a.ˈβejs kɾis.tjaˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   han cristianado [an kɾis.tjaˈna.ðo]
Imparfait (yo)   cristianaba [kɾis.tjaˈna.βa] (tú/vos)   cristianabas [kɾis.tjaˈna.βas] (él/ella/Ud.)   cristianaba [kɾis.tjaˈna.βa] (nosostros-as)   cristianábamos [kɾis.tjaˈna.βa.mos] (vosostros-as/os)   cristianabais [kɾis.tjaˈna.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   cristianaban [kɾis.tjaˈna.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había cristianado [a.ˈβi.a kɾis.tjaˈna.ðo] (tú/vos)   habías cristianado [a.ˈβi.as kɾis.tjaˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   había cristianado [a.ˈβi.a kɾis.tjaˈna.ðo] (nosotros-as)   habíamos cristianado [a.ˈβi.a.mos kɾis.tjaˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habíais cristianado [a.ˈβi.ajs kɾis.tjaˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían cristianado [a.ˈβi.an kɾis.tjaˈna.ðo]
Passé simple (yo)   cristiané [kɾis.tjaˈne] (tú/vos)   cristianaste [kɾis.tjaˈnas.te] (él/ella/Ud.)   cristianó [kɾis.tjaˈno] (nosostros-as)   cristianamos [kɾis.tjaˈna.mos] (vosostros-as/os)   cristianasteis [kɾis.tjaˈnas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   cristianaron [kɾis.tjaˈna.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube cristianado [ˈu.βe kɾis.tjaˈna.ðo] (tú/vos)   hubiste cristianado [u.ˈβi.ste kɾis.tjaˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo cristianado [ˈu.βo kɾis.tjaˈna.ðo] (nosotros-as)   hubimos cristianado [u.ˈβi.mos kɾis.tjaˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis cristianado [u.ˈβi.stejs kɾis.tjaˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron cristianado [u.ˈβje.ɾon kɾis.tjaˈna.ðo]
Futur simple (yo)   cristianaré [kɾis.tja.naˈɾe] (tú/vos)   cristianarás [kɾis.tja.naˈɾas] (él/ella/Ud.)   cristianará [kɾis.tja.naˈɾa] (nosostros-as)   cristianaremos [kɾis.tja.naˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   cristianaréis [kɾis.tja.naˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   cristianarán [kɾis.tja.naˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré cristianado [a.ˈβɾe kɾis.tjaˈna.ðo] (tú/vos)   habrás cristianado [a.ˈβɾas kɾis.tjaˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá cristianado [a.ˈβɾa kɾis.tjaˈna.ðo] (nosotros-as)   habremos cristianado [a.ˈβɾe.mos kɾis.tjaˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habréis cristianado [a.ˈβɾejs kɾis.tjaˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán cristianado [a.ˈβɾan kɾis.tjaˈna.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   cristianaría [kɾis.tja.naˈɾi.a] (tú/vos)   cristianarías [kɾis.tja.naˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   cristianaría [kɾis.tja.naˈɾi.a] (nosostros-as)   cristianaríamos [kɾis.tja.naˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   cristianaríais [kɾis.tja.naˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   cristianarían [kɾis.tja.naˈɾi.an]

Passé (yo)   habría cristianado [a.ˈβɾi.a kɾis.tjaˈna.ðo] (tú/vos)   habrías cristianado [a.ˈβɾi.as kɾis.tjaˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   habría cristianado [a.ˈβɾi.a kɾis.tjaˈna.ðo] (nosotros-as)   habríamos cristianado [a.ˈβɾi.a.mos kɾis.tjaˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habríais cristianado [a.ˈβɾi.ajs kɾis.tjaˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían cristianado [a.ˈβɾi.an kɾis.tjaˈna.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   cristiane [kɾis.ˈtja.ne] (tú/vos)  ou (vos)   cristianes  cristianés [kɾis.ˈtja.nes] [kɾis.tjaˈnes] (él/ella/Ud.)   cristiane [kɾis.ˈtja.ne] (nosostros-as)   cristianemos [kɾis.tjaˈne.mos] (vosostros-as/os)   cristianéis [kɾis.tjaˈnei̯s] (ellos-as/Uds.)   cristianen [kɾis.ˈtja.nen]	Passé composé (yo)   haya cristianado [ˈa.ja kɾis.tjaˈna.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas cristianado  hayás cristianado [ˈa.jas kɾis.tjaˈna.ðo] [a.ˈjas kɾis.tjaˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   haya cristianado [ˈa.ja kɾis.tjaˈna.ðo] (nosotros-as)   hayamos cristianado [a.ˈja.mos kɾis.tjaˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis cristianado [a.ˈjajs kɾis.tjaˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan cristianado [ˈa.jan kɾis.tjaˈna.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   cristianara [kɾis.tjaˈna.ɾa] (tú/vos)   cristianaras [kɾis.tjaˈna.ɾas] (él/ella/Ud.)   cristianara [kɾis.tjaˈna.ɾa] (nosostros-as)   cristianáramos [kɾis.tjaˈna.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   cristianarais [kɾis.tjaˈna.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   cristianaran [kɾis.tjaˈna.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera cristianado [u.ˈβje.ɾa kɾis.tjaˈna.ðo] (tú/vos)   hubieras cristianado [u.ˈβje.ɾas kɾis.tjaˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera cristianado [u.ˈβje.ɾa kɾis.tjaˈna.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos cristianado [u.ˈβje.ɾa.mos kɾis.tjaˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais cristianado [u.ˈβje.ɾajs kɾis.tjaˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran cristianado [u.ˈβje.ɾan kɾis.tjaˈna.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   cristianase [kɾis.tjaˈna.se] (tú/vos)   cristianases [kɾis.tjaˈna.ses] (él/ella/Ud.)   cristianase [kɾis.tjaˈna.se] (nosostros-as)   cristianásemos [kɾis.tjaˈna.se.mos] (vosostros-as/os)   cristianaseis [kɾis.tjaˈna.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   cristianasen [kɾis.tjaˈna.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese cristianado [u.ˈβje.se kɾis.tjaˈna.ðo] (tú/vos)   hubieses cristianado [u.ˈβje.ses kɾis.tjaˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese cristianado [u.ˈβje.se kɾis.tjaˈna.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos cristianado [u.ˈβje.se.mos kɾis.tjaˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis cristianado [u.ˈβje.sejs kɾis.tjaˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen cristianado [u.ˈβje.sen kɾis.tjaˈna.ðo]
Futur (yo)   cristianare [kɾis.tjaˈna.ɾe] (tú/vos)   cristianares [kɾis.tjaˈna.ɾes] (él/ella/Ud.)   cristianare [kɾis.tjaˈna.ɾe] (nosostros-as)   cristianáremos [kɾis.tjaˈna.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   cristianareis [kɾis.tjaˈna.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   cristianaren [kɾis.tjaˈna.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere cristianado [u.ˈβje.ɾe kɾis.tjaˈna.ðo] (tú/vos)   hubieres cristianado [u.ˈβje.ɾes kɾis.tjaˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere cristianado [u.ˈβje.ɾe kɾis.tjaˈna.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos cristianado [u.ˈβje.ɾe.mos kɾis.tjaˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis cristianado [u.ˈβje.ɾejs kɾis.tjaˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren cristianado [u.ˈβje.ɾen kɾis.tjaˈna.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   cristiana  cristianá [kɾisˈtja.na] [kɾis.tjaˈna] (usted)   cristiane [kɾisˈtja.ne] (nosostros-as)   cristianemos [kɾis.tjaˈne.mos] (vosostros-as)   cristianad [kɾis.tjaˈnað] (ustedes)   cristianen [kɾisˈtja.nen]