Conjugaison:espagnol/desenterrar

Conjugaison en espagnol
desenterrar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

desenterrar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	desenterrar	[de.sen.teˈraɾ]	haber	desenterrado	[aˌβeɾ de.sen.teˈra.ðo]
Gérondif	desenterrando	[de.sen.teˈran̪.do]	habiendo	desenterrado	[aˌβjen.do de.sen.teˈra.ðo]
Participe passé	desenterrado	[de.sen.teˈra.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   desenterro [de.senˈte.ro] (tú/vos)  ou (vos)   desenterras  desenterrás [de.senˈte.ras] [de.sen.teˈras] (él/ella/Ud.)   desenterra [de.senˈte.ra] (nosostros-as)   desenterramos [de.sen.teˈra.mos] (vosostros-as/os)   desenterráis [de.sen.teˈrai̯s] (ellos-as/Uds.)   desenterran [de.senˈte.ran]	Passé composé (yo)   he desenterrado [e de.sen.teˈra.ðo] (tú/vos)   has desenterrado [as de.sen.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   ha desenterrado [a de.sen.teˈra.ðo] (nosotros-as)   hemos desenterrado [ˈe.mos de.sen.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   habéis desenterrado [a.ˈβejs de.sen.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   han desenterrado [an de.sen.teˈra.ðo]
Imparfait (yo)   desenterraba [de.sen.teˈra.βa] (tú/vos)   desenterrabas [de.sen.teˈra.βas] (él/ella/Ud.)   desenterraba [de.sen.teˈra.βa] (nosostros-as)   desenterrábamos [de.sen.teˈra.βa.mos] (vosostros-as/os)   desenterrabais [de.sen.teˈra.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   desenterraban [de.sen.teˈra.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había desenterrado [a.ˈβi.a de.sen.teˈra.ðo] (tú/vos)   habías desenterrado [a.ˈβi.as de.sen.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   había desenterrado [a.ˈβi.a de.sen.teˈra.ðo] (nosotros-as)   habíamos desenterrado [a.ˈβi.a.mos de.sen.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   habíais desenterrado [a.ˈβi.ajs de.sen.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían desenterrado [a.ˈβi.an de.sen.teˈra.ðo]
Passé simple (yo)   desenterré [de.sen.teˈre] (tú/vos)   desenterraste [de.sen.teˈras.te] (él/ella/Ud.)   desenterró [de.sen.teˈro] (nosostros-as)   desenterramos [de.sen.teˈra.mos] (vosostros-as/os)   desenterrasteis [de.sen.teˈras.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   desenterraron [de.sen.teˈra.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube desenterrado [ˈu.βe de.sen.teˈra.ðo] (tú/vos)   hubiste desenterrado [u.ˈβi.ste de.sen.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo desenterrado [ˈu.βo de.sen.teˈra.ðo] (nosotros-as)   hubimos desenterrado [u.ˈβi.mos de.sen.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis desenterrado [u.ˈβi.stejs de.sen.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron desenterrado [u.ˈβje.ɾon de.sen.teˈra.ðo]
Futur simple (yo)   desenterraré [de.sen.te.raˈɾe] (tú/vos)   desenterrarás [de.sen.te.raˈɾas] (él/ella/Ud.)   desenterrará [de.sen.te.raˈɾa] (nosostros-as)   desenterraremos [de.sen.te.raˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   desenterraréis [de.sen.te.raˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   desenterrarán [de.sen.te.raˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré desenterrado [a.ˈβɾe de.sen.teˈra.ðo] (tú/vos)   habrás desenterrado [a.ˈβɾas de.sen.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá desenterrado [a.ˈβɾa de.sen.teˈra.ðo] (nosotros-as)   habremos desenterrado [a.ˈβɾe.mos de.sen.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   habréis desenterrado [a.ˈβɾejs de.sen.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán desenterrado [a.ˈβɾan de.sen.teˈra.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   desenterraría [de.sen.te.raˈɾi.a] (tú/vos)   desenterrarías [de.sen.te.raˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   desenterraría [de.sen.te.raˈɾi.a] (nosostros-as)   desenterraríamos [de.sen.te.raˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   desenterraríais [de.sen.te.raˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   desenterrarían [de.sen.te.raˈɾi.an]

Passé (yo)   habría desenterrado [a.ˈβɾi.a de.sen.teˈra.ðo] (tú/vos)   habrías desenterrado [a.ˈβɾi.as de.sen.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   habría desenterrado [a.ˈβɾi.a de.sen.teˈra.ðo] (nosotros-as)   habríamos desenterrado [a.ˈβɾi.a.mos de.sen.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   habríais desenterrado [a.ˈβɾi.ajs de.sen.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían desenterrado [a.ˈβɾi.an de.sen.teˈra.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   desenterre [de.sen.ˈte.re] (tú/vos)  ou (vos)   desenterres  desenterrés [de.sen.ˈte.res] [de.sen.teˈres] (él/ella/Ud.)   desenterre [de.sen.ˈte.re] (nosostros-as)   desenterremos [de.sen.teˈre.mos] (vosostros-as/os)   desenterréis [de.sen.teˈrei̯s] (ellos-as/Uds.)   desenterren [de.sen.ˈte.ren]	Passé composé (yo)   haya desenterrado [ˈa.ja de.sen.teˈra.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas desenterrado  hayás desenterrado [ˈa.jas de.sen.teˈra.ðo] [a.ˈjas de.sen.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   haya desenterrado [ˈa.ja de.sen.teˈra.ðo] (nosotros-as)   hayamos desenterrado [a.ˈja.mos de.sen.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis desenterrado [a.ˈjajs de.sen.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan desenterrado [ˈa.jan de.sen.teˈra.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   desenterrara [de.sen.teˈra.ɾa] (tú/vos)   desenterraras [de.sen.teˈra.ɾas] (él/ella/Ud.)   desenterrara [de.sen.teˈra.ɾa] (nosostros-as)   desenterráramos [de.sen.teˈra.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   desenterrarais [de.sen.teˈra.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   desenterraran [de.sen.teˈra.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera desenterrado [u.ˈβje.ɾa de.sen.teˈra.ðo] (tú/vos)   hubieras desenterrado [u.ˈβje.ɾas de.sen.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera desenterrado [u.ˈβje.ɾa de.sen.teˈra.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos desenterrado [u.ˈβje.ɾa.mos de.sen.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais desenterrado [u.ˈβje.ɾajs de.sen.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran desenterrado [u.ˈβje.ɾan de.sen.teˈra.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   desenterrase [de.sen.teˈra.se] (tú/vos)   desenterrases [de.sen.teˈra.ses] (él/ella/Ud.)   desenterrase [de.sen.teˈra.se] (nosostros-as)   desenterrásemos [de.sen.teˈra.se.mos] (vosostros-as/os)   desenterraseis [de.sen.teˈra.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   desenterrasen [de.sen.teˈra.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese desenterrado [u.ˈβje.se de.sen.teˈra.ðo] (tú/vos)   hubieses desenterrado [u.ˈβje.ses de.sen.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese desenterrado [u.ˈβje.se de.sen.teˈra.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos desenterrado [u.ˈβje.se.mos de.sen.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis desenterrado [u.ˈβje.sejs de.sen.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen desenterrado [u.ˈβje.sen de.sen.teˈra.ðo]
Futur (yo)   desenterrare [de.sen.teˈra.ɾe] (tú/vos)   desenterrares [de.sen.teˈra.ɾes] (él/ella/Ud.)   desenterrare [de.sen.teˈra.ɾe] (nosostros-as)   desenterráremos [de.sen.teˈra.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   desenterrareis [de.sen.teˈra.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   desenterraren [de.sen.teˈra.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere desenterrado [u.ˈβje.ɾe de.sen.teˈra.ðo] (tú/vos)   hubieres desenterrado [u.ˈβje.ɾes de.sen.teˈra.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere desenterrado [u.ˈβje.ɾe de.sen.teˈra.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos desenterrado [u.ˈβje.ɾe.mos de.sen.teˈra.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis desenterrado [u.ˈβje.ɾejs de.sen.teˈra.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren desenterrado [u.ˈβje.ɾen de.sen.teˈra.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   desenterra  desenterrá [de.senˈte.ra] [de.sen.teˈra] (usted)   desenterre [de.senˈte.re] (nosostros-as)   desenterremos [de.sen.teˈre.mos] (vosostros-as)   desenterrad [de.sen.teˈrað] (ustedes)   desenterren [de.senˈte.ren]