Conjugaison:espagnol/enraizar

Conjugaison en espagnol
enraizar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

enraizar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   enraízo [en.raˈi.θo]
(tú/vos
ou (vos) 
 enraízas
 enraizás
[en.raˈi.θas]
[en.ra.iˈθas]
(él/ella/Ud.  enraíza [en.raˈi.θa]
(nosostros-as)   enraizamos [en.ra.iˈθa.mos]
(vosostros-as/os  enraizáis [en.ra.iˈθai̯s]
(ellos-as/Uds.  enraízan [en.raˈi.θan]
Passé composé
(yo)   he enraizado [e en.ra.iˈθa.ðo]
(tú/vos  has enraizado [as en.ra.iˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  ha enraizado [a en.ra.iˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hemos enraizado [ˈe.mos en.ra.iˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  habéis enraizado [a.ˈβejs en.ra.iˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  han enraizado [an en.ra.iˈθa.ðo]
Imparfait
(yo)   enraizaba [en.ra.iˈθa.βa]
(tú/vos  enraizabas [en.ra.iˈθa.βas]
(él/ella/Ud.  enraizaba [en.ra.iˈθa.βa]
(nosostros-as)   enraizábamos [en.ra.iˈθa.βa.mos]
(vosostros-as/os  enraizabais [en.ra.iˈθa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  enraizaban [en.ra.iˈθa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había enraizado [a.ˈβi.a en.ra.iˈθa.ðo]
(tú/vos  habías enraizado [a.ˈβi.as en.ra.iˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  había enraizado [a.ˈβi.a en.ra.iˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos enraizado [a.ˈβi.a.mos en.ra.iˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  habíais enraizado [a.ˈβi.ajs en.ra.iˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían enraizado [a.ˈβi.an en.ra.iˈθa.ðo]
Passé simple
(yo)   enraicé [en.ra.iˈθe]
(tú/vos  enraizaste [en.ra.iˈθas.te]
(él/ella/Ud.  enraizó [en.ra.iˈθo]
(nosostros-as)   enraizamos [en.ra.iˈθa.mos]
(vosostros-as/os  enraizasteis [en.ra.iˈθas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  enraizaron [en.ra.iˈθa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube enraizado [ˈu.βe en.ra.iˈθa.ðo]
(tú/vos  hubiste enraizado [u.ˈβi.ste en.ra.iˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo enraizado [ˈu.βo en.ra.iˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos enraizado [u.ˈβi.mos en.ra.iˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis enraizado [u.ˈβi.stejs en.ra.iˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron enraizado [u.ˈβje.ɾon en.ra.iˈθa.ðo]
Futur simple
(yo)   enraizaré [en.ra.i.θaˈɾe]
(tú/vos  enraizarás [en.ra.i.θaˈɾas]
(él/ella/Ud.  enraizará [en.ra.i.θaˈɾa]
(nosostros-as)   enraizaremos [en.ra.i.θaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  enraizaréis [en.ra.i.θaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  enraizarán [en.ra.i.θaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré enraizado [a.ˈβɾe en.ra.iˈθa.ðo]
(tú/vos  habrás enraizado [a.ˈβɾas en.ra.iˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá enraizado [a.ˈβɾa en.ra.iˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habremos enraizado [a.ˈβɾe.mos en.ra.iˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  habréis enraizado [a.ˈβɾejs en.ra.iˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán enraizado [a.ˈβɾan en.ra.iˈθa.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   enraizaría [en.ra.i.θaˈɾi.a]
(tú/vos  enraizarías [en.ra.i.θaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  enraizaría [en.ra.i.θaˈɾi.a]
(nosostros-as)   enraizaríamos [en.ra.i.θaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  enraizaríais [en.ra.i.θaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  enraizarían [en.ra.i.θaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría enraizado [a.ˈβɾi.a en.ra.iˈθa.ðo]
(tú/vos  habrías enraizado [a.ˈβɾi.as en.ra.iˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  habría enraizado [a.ˈβɾi.a en.ra.iˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos enraizado [a.ˈβɾi.a.mos en.ra.iˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  habríais enraizado [a.ˈβɾi.ajs en.ra.iˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían enraizado [a.ˈβɾi.an en.ra.iˈθa.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   enraíce [en.ra.ˈi.θe]
(tú/vos
ou (vos) 
 enraíces
 enraicés
[en.ra.ˈi.θes]
[en.ra.iˈθes]
(él/ella/Ud.  enraíce [en.ra.ˈi.θe]
(nosostros-as)   enraicemos [en.ra.iˈθe.mos]
(vosostros-as/os  enraicéis [en.ra.iˈθei̯s]
(ellos-as/Uds.  enraícen [en.ra.ˈi.θen]
Passé composé
(yo)   haya enraizado [ˈa.ja en.ra.iˈθa.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas enraizado
 hayás enraizado
[ˈa.jas en.ra.iˈθa.ðo]
[a.ˈjas en.ra.iˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  haya enraizado [ˈa.ja en.ra.iˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos enraizado [a.ˈja.mos en.ra.iˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis enraizado [a.ˈjajs en.ra.iˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan enraizado [ˈa.jan en.ra.iˈθa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   enraizara [en.ra.iˈθa.ɾa]
(tú/vos  enraizaras [en.ra.iˈθa.ɾas]
(él/ella/Ud.  enraizara [en.ra.iˈθa.ɾa]
(nosostros-as)   enraizáramos [en.ra.iˈθa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  enraizarais [en.ra.iˈθa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  enraizaran [en.ra.iˈθa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera enraizado [u.ˈβje.ɾa en.ra.iˈθa.ðo]
(tú/vos  hubieras enraizado [u.ˈβje.ɾas en.ra.iˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera enraizado [u.ˈβje.ɾa en.ra.iˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos enraizado [u.ˈβje.ɾa.mos en.ra.iˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais enraizado [u.ˈβje.ɾajs en.ra.iˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran enraizado [u.ˈβje.ɾan en.ra.iˈθa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   enraizase [en.ra.iˈθa.se]
(tú/vos  enraizases [en.ra.iˈθa.ses]
(él/ella/Ud.  enraizase [en.ra.iˈθa.se]
(nosostros-as)   enraizásemos [en.ra.iˈθa.se.mos]
(vosostros-as/os  enraizaseis [en.ra.iˈθa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  enraizasen [en.ra.iˈθa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese enraizado [u.ˈβje.se en.ra.iˈθa.ðo]
(tú/vos  hubieses enraizado [u.ˈβje.ses en.ra.iˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese enraizado [u.ˈβje.se en.ra.iˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos enraizado [u.ˈβje.se.mos en.ra.iˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis enraizado [u.ˈβje.sejs en.ra.iˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen enraizado [u.ˈβje.sen en.ra.iˈθa.ðo]
Futur
(yo)   enraizare [en.ra.iˈθa.ɾe]
(tú/vos  enraizares [en.ra.iˈθa.ɾes]
(él/ella/Ud.  enraizare [en.ra.iˈθa.ɾe]
(nosostros-as)   enraizáremos [en.ra.iˈθa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  enraizareis [en.ra.iˈθa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  enraizaren [en.ra.iˈθa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere enraizado [u.ˈβje.ɾe en.ra.iˈθa.ðo]
(tú/vos  hubieres enraizado [u.ˈβje.ɾes en.ra.iˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere enraizado [u.ˈβje.ɾe en.ra.iˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos enraizado [u.ˈβje.ɾe.mos en.ra.iˈθa.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis enraizado [u.ˈβje.ɾejs en.ra.iˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren enraizado [u.ˈβje.ɾen en.ra.iˈθa.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 enraíza
 enraizá
[en.raˈi.θa]
[en.ra.iˈθa]
(usted)   enraíce [en.raˈi.θe]
(nosostros-as)   enraicemos [en.ra.iˈθe.mos]
(vosostros-as)   enraizad [en.ra.iˈθað]
(ustedes)   enraícen [en.raˈi.θen]