Conjugaison:espagnol/ensillar

Conjugaison en espagnol
ensillar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

ensillar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   ensillo [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 ensillas
 ensillás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  ensilla [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ensillamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  ensilláis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  ensillan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he ensillado [e]
(tú/vos  has ensillado [as]
(él/ella/Ud.  ha ensillado [a]
(nosotros-as)   hemos ensillado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis ensillado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han ensillado [an]
Imparfait
(yo)   ensillaba [Prononciation ?]
(tú/vos  ensillabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  ensillaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ensillábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  ensillabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  ensillaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había ensillado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías ensillado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había ensillado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos ensillado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais ensillado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían ensillado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   ensillé [Prononciation ?]
(tú/vos  ensillaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  ensilló [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ensillamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  ensillasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  ensillaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube ensillado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste ensillado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo ensillado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos ensillado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis ensillado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron ensillado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   ensillaré [Prononciation ?]
(tú/vos  ensillarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  ensillará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ensillaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  ensillaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  ensillarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré ensillado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás ensillado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá ensillado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos ensillado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis ensillado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán ensillado [a.ˈβɾan]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   ensillaría [Prononciation ?]
(tú/vos  ensillarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  ensillaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ensillaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  ensillaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  ensillarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría ensillado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías ensillado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría ensillado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos ensillado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais ensillado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían ensillado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   ensille [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 ensilles
 ensillés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  ensille [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ensillemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  ensilléis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  ensillen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya ensillado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas ensillado
 hayás ensillado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya ensillado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos ensillado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis ensillado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan ensillado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   ensillara [Prononciation ?]
(tú/vos  ensillaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  ensillara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ensilláramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  ensillarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  ensillaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera ensillado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras ensillado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera ensillado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos ensillado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais ensillado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran ensillado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   ensillase [Prononciation ?]
(tú/vos  ensillases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  ensillase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ensillásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  ensillaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  ensillasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese ensillado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses ensillado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese ensillado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos ensillado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis ensillado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen ensillado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   ensillare [Prononciation ?]
(tú/vos  ensillares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  ensillare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ensilláremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  ensillareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  ensillaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere ensillado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres ensillado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere ensillado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos ensillado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis ensillado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren ensillado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 ensilla
 ensillá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   ensille [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ensillemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   ensillad [Prononciation ?]
(ustedes)   ensillen [Prononciation ?]