Conjugaison:espagnol/entablillar

Conjugaison en espagnol
entablillar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

entablillar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	entablillar	[en.ta.βliˈʎaɾ]	haber	entablillado	[aˌβeɾ en.ta.βliˈʎa.ðo]
Gérondif	entablillando	[en.ta.βliˈʎan̪.do]	habiendo	entablillado	[aˌβjen.do en.ta.βliˈʎa.ðo]
Participe passé	entablillado	[en.ta.βliˈʎa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   entablillo [en.taˈβli.ʎo] (tú/vos)  ou (vos)   entablillas  entablillás [en.taˈβli.ʎas] [en.ta.βliˈʎas] (él/ella/Ud.)   entablilla [en.taˈβli.ʎa] (nosostros-as)   entablillamos [en.ta.βliˈʎa.mos] (vosostros-as/os)   entablilláis [en.ta.βliˈʎai̯s] (ellos-as/Uds.)   entablillan [en.taˈβli.ʎan]	Passé composé (yo)   he entablillado [e en.ta.βliˈʎa.ðo] (tú/vos)   has entablillado [as en.ta.βliˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha entablillado [a en.ta.βliˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hemos entablillado [ˈe.mos en.ta.βliˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis entablillado [a.ˈβejs en.ta.βliˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han entablillado [an en.ta.βliˈʎa.ðo]
Imparfait (yo)   entablillaba [en.ta.βliˈʎa.βa] (tú/vos)   entablillabas [en.ta.βliˈʎa.βas] (él/ella/Ud.)   entablillaba [en.ta.βliˈʎa.βa] (nosostros-as)   entablillábamos [en.ta.βliˈʎa.βa.mos] (vosostros-as/os)   entablillabais [en.ta.βliˈʎa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   entablillaban [en.ta.βliˈʎa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había entablillado [a.ˈβi.a en.ta.βliˈʎa.ðo] (tú/vos)   habías entablillado [a.ˈβi.as en.ta.βliˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   había entablillado [a.ˈβi.a en.ta.βliˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habíamos entablillado [a.ˈβi.a.mos en.ta.βliˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais entablillado [a.ˈβi.ajs en.ta.βliˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían entablillado [a.ˈβi.an en.ta.βliˈʎa.ðo]
Passé simple (yo)   entablillé [en.ta.βliˈʎe] (tú/vos)   entablillaste [en.ta.βliˈʎas.te] (él/ella/Ud.)   entablilló [en.ta.βliˈʎo] (nosostros-as)   entablillamos [en.ta.βliˈʎa.mos] (vosostros-as/os)   entablillasteis [en.ta.βliˈʎas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   entablillaron [en.ta.βliˈʎa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube entablillado [ˈu.βe en.ta.βliˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubiste entablillado [u.ˈβi.ste en.ta.βliˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo entablillado [ˈu.βo en.ta.βliˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubimos entablillado [u.ˈβi.mos en.ta.βliˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis entablillado [u.ˈβi.stejs en.ta.βliˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron entablillado [u.ˈβje.ɾon en.ta.βliˈʎa.ðo]
Futur simple (yo)   entablillaré [en.ta.βli.ʎaˈɾe] (tú/vos)   entablillarás [en.ta.βli.ʎaˈɾas] (él/ella/Ud.)   entablillará [en.ta.βli.ʎaˈɾa] (nosostros-as)   entablillaremos [en.ta.βli.ʎaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   entablillaréis [en.ta.βli.ʎaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   entablillarán [en.ta.βli.ʎaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré entablillado [a.ˈβɾe en.ta.βliˈʎa.ðo] (tú/vos)   habrás entablillado [a.ˈβɾas en.ta.βliˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá entablillado [a.ˈβɾa en.ta.βliˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habremos entablillado [a.ˈβɾe.mos en.ta.βliˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis entablillado [a.ˈβɾejs en.ta.βliˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán entablillado [a.ˈβɾan en.ta.βliˈʎa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   entablillaría [en.ta.βli.ʎaˈɾi.a] (tú/vos)   entablillarías [en.ta.βli.ʎaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   entablillaría [en.ta.βli.ʎaˈɾi.a] (nosostros-as)   entablillaríamos [en.ta.βli.ʎaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   entablillaríais [en.ta.βli.ʎaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   entablillarían [en.ta.βli.ʎaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría entablillado [a.ˈβɾi.a en.ta.βliˈʎa.ðo] (tú/vos)   habrías entablillado [a.ˈβɾi.as en.ta.βliˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría entablillado [a.ˈβɾi.a en.ta.βliˈʎa.ðo] (nosotros-as)   habríamos entablillado [a.ˈβɾi.a.mos en.ta.βliˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais entablillado [a.ˈβɾi.ajs en.ta.βliˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían entablillado [a.ˈβɾi.an en.ta.βliˈʎa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   entablille [en.ta.ˈβli.ʎe] (tú/vos)  ou (vos)   entablilles  entablillés [en.ta.ˈβli.ʎes] [en.ta.βliˈʎes] (él/ella/Ud.)   entablille [en.ta.ˈβli.ʎe] (nosostros-as)   entablillemos [en.ta.βliˈʎe.mos] (vosostros-as/os)   entablilléis [en.ta.βliˈʎei̯s] (ellos-as/Uds.)   entablillen [en.ta.ˈβli.ʎen]	Passé composé (yo)   haya entablillado [ˈa.ja en.ta.βliˈʎa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas entablillado  hayás entablillado [ˈa.jas en.ta.βliˈʎa.ðo] [a.ˈjas en.ta.βliˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya entablillado [ˈa.ja en.ta.βliˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hayamos entablillado [a.ˈja.mos en.ta.βliˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis entablillado [a.ˈjajs en.ta.βliˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan entablillado [ˈa.jan en.ta.βliˈʎa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   entablillara [en.ta.βliˈʎa.ɾa] (tú/vos)   entablillaras [en.ta.βliˈʎa.ɾas] (él/ella/Ud.)   entablillara [en.ta.βliˈʎa.ɾa] (nosostros-as)   entablilláramos [en.ta.βliˈʎa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   entablillarais [en.ta.βliˈʎa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   entablillaran [en.ta.βliˈʎa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera entablillado [u.ˈβje.ɾa en.ta.βliˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieras entablillado [u.ˈβje.ɾas en.ta.βliˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera entablillado [u.ˈβje.ɾa en.ta.βliˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos entablillado [u.ˈβje.ɾa.mos en.ta.βliˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais entablillado [u.ˈβje.ɾajs en.ta.βliˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran entablillado [u.ˈβje.ɾan en.ta.βliˈʎa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   entablillase [en.ta.βliˈʎa.se] (tú/vos)   entablillases [en.ta.βliˈʎa.ses] (él/ella/Ud.)   entablillase [en.ta.βliˈʎa.se] (nosostros-as)   entablillásemos [en.ta.βliˈʎa.se.mos] (vosostros-as/os)   entablillaseis [en.ta.βliˈʎa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   entablillasen [en.ta.βliˈʎa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese entablillado [u.ˈβje.se en.ta.βliˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieses entablillado [u.ˈβje.ses en.ta.βliˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese entablillado [u.ˈβje.se en.ta.βliˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos entablillado [u.ˈβje.se.mos en.ta.βliˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis entablillado [u.ˈβje.sejs en.ta.βliˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen entablillado [u.ˈβje.sen en.ta.βliˈʎa.ðo]
Futur (yo)   entablillare [en.ta.βliˈʎa.ɾe] (tú/vos)   entablillares [en.ta.βliˈʎa.ɾes] (él/ella/Ud.)   entablillare [en.ta.βliˈʎa.ɾe] (nosostros-as)   entablilláremos [en.ta.βliˈʎa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   entablillareis [en.ta.βliˈʎa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   entablillaren [en.ta.βliˈʎa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere entablillado [u.ˈβje.ɾe en.ta.βliˈʎa.ðo] (tú/vos)   hubieres entablillado [u.ˈβje.ɾes en.ta.βliˈʎa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere entablillado [u.ˈβje.ɾe en.ta.βliˈʎa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos entablillado [u.ˈβje.ɾe.mos en.ta.βliˈʎa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis entablillado [u.ˈβje.ɾejs en.ta.βliˈʎa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren entablillado [u.ˈβje.ɾen en.ta.βliˈʎa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   entablilla  entablillá [en.taˈβli.ʎa] [en.ta.βliˈʎa] (usted)   entablille [en.taˈβli.ʎe] (nosostros-as)   entablillemos [en.ta.βliˈʎe.mos] (vosostros-as)   entablillad [en.ta.βliˈʎað] (ustedes)   entablillen [en.taˈβli.ʎen]