Conjugaison:espagnol/lesionar

Conjugaison en espagnol
lesionar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

lesionar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   lesiono [leˈsjo.no]
(tú/vos
ou (vos) 
 lesionas
 lesionás
[leˈsjo.nas]
[le.sjoˈnas]
(él/ella/Ud.  lesiona [leˈsjo.na]
(nosostros-as)   lesionamos [le.sjoˈna.mos]
(vosostros-as/os  lesionáis [le.sjoˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.  lesionan [leˈsjo.nan]
Passé composé
(yo)   he lesionado [e le.sjoˈna.ðo]
(tú/vos  has lesionado [as le.sjoˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  ha lesionado [a le.sjoˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos lesionado [ˈe.mos le.sjoˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habéis lesionado [a.ˈβejs le.sjoˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  han lesionado [an le.sjoˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   lesionaba [le.sjoˈna.βa]
(tú/vos  lesionabas [le.sjoˈna.βas]
(él/ella/Ud.  lesionaba [le.sjoˈna.βa]
(nosostros-as)   lesionábamos [le.sjoˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os  lesionabais [le.sjoˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  lesionaban [le.sjoˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había lesionado [a.ˈβi.a le.sjoˈna.ðo]
(tú/vos  habías lesionado [a.ˈβi.as le.sjoˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  había lesionado [a.ˈβi.a le.sjoˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos lesionado [a.ˈβi.a.mos le.sjoˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habíais lesionado [a.ˈβi.ajs le.sjoˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían lesionado [a.ˈβi.an le.sjoˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   lesioné [le.sjoˈne]
(tú/vos  lesionaste [le.sjoˈnas.te]
(él/ella/Ud.  lesionó [le.sjoˈno]
(nosostros-as)   lesionamos [le.sjoˈna.mos]
(vosostros-as/os  lesionasteis [le.sjoˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  lesionaron [le.sjoˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube lesionado [ˈu.βe le.sjoˈna.ðo]
(tú/vos  hubiste lesionado [u.ˈβi.ste le.sjoˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo lesionado [ˈu.βo le.sjoˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos lesionado [u.ˈβi.mos le.sjoˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis lesionado [u.ˈβi.stejs le.sjoˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron lesionado [u.ˈβje.ɾon le.sjoˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   lesionaré [le.sjo.naˈɾe]
(tú/vos  lesionarás [le.sjo.naˈɾas]
(él/ella/Ud.  lesionará [le.sjo.naˈɾa]
(nosostros-as)   lesionaremos [le.sjo.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  lesionaréis [le.sjo.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  lesionarán [le.sjo.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré lesionado [a.ˈβɾe le.sjoˈna.ðo]
(tú/vos  habrás lesionado [a.ˈβɾas le.sjoˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá lesionado [a.ˈβɾa le.sjoˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos lesionado [a.ˈβɾe.mos le.sjoˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habréis lesionado [a.ˈβɾejs le.sjoˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán lesionado [a.ˈβɾan le.sjoˈna.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   lesionaría [le.sjo.naˈɾi.a]
(tú/vos  lesionarías [le.sjo.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  lesionaría [le.sjo.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   lesionaríamos [le.sjo.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  lesionaríais [le.sjo.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  lesionarían [le.sjo.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría lesionado [a.ˈβɾi.a le.sjoˈna.ðo]
(tú/vos  habrías lesionado [a.ˈβɾi.as le.sjoˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  habría lesionado [a.ˈβɾi.a le.sjoˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos lesionado [a.ˈβɾi.a.mos le.sjoˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habríais lesionado [a.ˈβɾi.ajs le.sjoˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían lesionado [a.ˈβɾi.an le.sjoˈna.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   lesione [le.ˈsjo.ne]
(tú/vos
ou (vos) 
 lesiones
 lesionés
[le.ˈsjo.nes]
[le.sjoˈnes]
(él/ella/Ud.  lesione [le.ˈsjo.ne]
(nosostros-as)   lesionemos [le.sjoˈne.mos]
(vosostros-as/os  lesionéis [le.sjoˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.  lesionen [le.ˈsjo.nen]
Passé composé
(yo)   haya lesionado [ˈa.ja le.sjoˈna.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas lesionado
 hayás lesionado
[ˈa.jas le.sjoˈna.ðo]
[a.ˈjas le.sjoˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  haya lesionado [ˈa.ja le.sjoˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos lesionado [a.ˈja.mos le.sjoˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis lesionado [a.ˈjajs le.sjoˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan lesionado [ˈa.jan le.sjoˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   lesionara [le.sjoˈna.ɾa]
(tú/vos  lesionaras [le.sjoˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.  lesionara [le.sjoˈna.ɾa]
(nosostros-as)   lesionáramos [le.sjoˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  lesionarais [le.sjoˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  lesionaran [le.sjoˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera lesionado [u.ˈβje.ɾa le.sjoˈna.ðo]
(tú/vos  hubieras lesionado [u.ˈβje.ɾas le.sjoˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera lesionado [u.ˈβje.ɾa le.sjoˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos lesionado [u.ˈβje.ɾa.mos le.sjoˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais lesionado [u.ˈβje.ɾajs le.sjoˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran lesionado [u.ˈβje.ɾan le.sjoˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   lesionase [le.sjoˈna.se]
(tú/vos  lesionases [le.sjoˈna.ses]
(él/ella/Ud.  lesionase [le.sjoˈna.se]
(nosostros-as)   lesionásemos [le.sjoˈna.se.mos]
(vosostros-as/os  lesionaseis [le.sjoˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  lesionasen [le.sjoˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese lesionado [u.ˈβje.se le.sjoˈna.ðo]
(tú/vos  hubieses lesionado [u.ˈβje.ses le.sjoˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese lesionado [u.ˈβje.se le.sjoˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos lesionado [u.ˈβje.se.mos le.sjoˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis lesionado [u.ˈβje.sejs le.sjoˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen lesionado [u.ˈβje.sen le.sjoˈna.ðo]
Futur
(yo)   lesionare [le.sjoˈna.ɾe]
(tú/vos  lesionares [le.sjoˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.  lesionare [le.sjoˈna.ɾe]
(nosostros-as)   lesionáremos [le.sjoˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  lesionareis [le.sjoˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  lesionaren [le.sjoˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere lesionado [u.ˈβje.ɾe le.sjoˈna.ðo]
(tú/vos  hubieres lesionado [u.ˈβje.ɾes le.sjoˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere lesionado [u.ˈβje.ɾe le.sjoˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos lesionado [u.ˈβje.ɾe.mos le.sjoˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis lesionado [u.ˈβje.ɾejs le.sjoˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren lesionado [u.ˈβje.ɾen le.sjoˈna.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 lesiona
 lesioná
[leˈsjo.na]
[le.sjoˈna]
(usted)   lesione [leˈsjo.ne]
(nosostros-as)   lesionemos [le.sjoˈne.mos]
(vosostros-as)   lesionad [le.sjoˈnað]
(ustedes)   lesionen [leˈsjo.nen]