Conjugaison en espagnol
pugnar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

pugnar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   pugno [ˈpuɣ.no]
(tú/vos
ou (vos) 
 pugnas
 pugnás
[ˈpuɣ.nas]
[puɣˈnas]
(él/ella/Ud.  pugna [ˈpuɣ.na]
(nosostros-as)   pugnamos [puɣˈna.mos]
(vosostros-as/os  pugnáis [puɣˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.  pugnan [ˈpuɣ.nan]
Passé composé
(yo)   he pugnado [e puɣˈna.ðo]
(tú/vos  has pugnado [as puɣˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  ha pugnado [a puɣˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos pugnado [ˈe.mos puɣˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habéis pugnado [a.ˈβejs puɣˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  han pugnado [an puɣˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   pugnaba [puɣˈna.βa]
(tú/vos  pugnabas [puɣˈna.βas]
(él/ella/Ud.  pugnaba [puɣˈna.βa]
(nosostros-as)   pugnábamos [puɣˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os  pugnabais [puɣˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  pugnaban [puɣˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había pugnado [a.ˈβi.a puɣˈna.ðo]
(tú/vos  habías pugnado [a.ˈβi.as puɣˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  había pugnado [a.ˈβi.a puɣˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos pugnado [a.ˈβi.a.mos puɣˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habíais pugnado [a.ˈβi.ajs puɣˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían pugnado [a.ˈβi.an puɣˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   pugné [puɣˈne]
(tú/vos  pugnaste [puɣˈnas.te]
(él/ella/Ud.  pugnó [puɣˈno]
(nosostros-as)   pugnamos [puɣˈna.mos]
(vosostros-as/os  pugnasteis [puɣˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  pugnaron [puɣˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube pugnado [ˈu.βe puɣˈna.ðo]
(tú/vos  hubiste pugnado [u.ˈβi.ste puɣˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo pugnado [ˈu.βo puɣˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos pugnado [u.ˈβi.mos puɣˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis pugnado [u.ˈβi.stejs puɣˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron pugnado [u.ˈβje.ɾon puɣˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   pugnaré [puɣ.naˈɾe]
(tú/vos  pugnarás [puɣ.naˈɾas]
(él/ella/Ud.  pugnará [puɣ.naˈɾa]
(nosostros-as)   pugnaremos [puɣ.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  pugnaréis [puɣ.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  pugnarán [puɣ.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré pugnado [a.ˈβɾe puɣˈna.ðo]
(tú/vos  habrás pugnado [a.ˈβɾas puɣˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá pugnado [a.ˈβɾa puɣˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos pugnado [a.ˈβɾe.mos puɣˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habréis pugnado [a.ˈβɾejs puɣˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán pugnado [a.ˈβɾan puɣˈna.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   pugnaría [puɣ.naˈɾi.a]
(tú/vos  pugnarías [puɣ.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  pugnaría [puɣ.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   pugnaríamos [puɣ.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  pugnaríais [puɣ.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  pugnarían [puɣ.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría pugnado [a.ˈβɾi.a puɣˈna.ðo]
(tú/vos  habrías pugnado [a.ˈβɾi.as puɣˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  habría pugnado [a.ˈβɾi.a puɣˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos pugnado [a.ˈβɾi.a.mos puɣˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habríais pugnado [a.ˈβɾi.ajs puɣˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían pugnado [a.ˈβɾi.an puɣˈna.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   pugne [ˈpuɣ.ne]
(tú/vos
ou (vos) 
 pugnes
 pugnés
[ˈpuɣ.nes]
[puɣˈnes]
(él/ella/Ud.  pugne [ˈpuɣ.ne]
(nosostros-as)   pugnemos [puɣˈne.mos]
(vosostros-as/os  pugnéis [puɣˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.  pugnen [ˈpuɣ.nen]
Passé composé
(yo)   haya pugnado [ˈa.ja puɣˈna.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas pugnado
 hayás pugnado
[ˈa.jas puɣˈna.ðo]
[a.ˈjas puɣˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  haya pugnado [ˈa.ja puɣˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos pugnado [a.ˈja.mos puɣˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis pugnado [a.ˈjajs puɣˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan pugnado [ˈa.jan puɣˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   pugnara [puɣˈna.ɾa]
(tú/vos  pugnaras [puɣˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.  pugnara [puɣˈna.ɾa]
(nosostros-as)   pugnáramos [puɣˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  pugnarais [puɣˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  pugnaran [puɣˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera pugnado [u.ˈβje.ɾa puɣˈna.ðo]
(tú/vos  hubieras pugnado [u.ˈβje.ɾas puɣˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera pugnado [u.ˈβje.ɾa puɣˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos pugnado [u.ˈβje.ɾa.mos puɣˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais pugnado [u.ˈβje.ɾajs puɣˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran pugnado [u.ˈβje.ɾan puɣˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   pugnase [puɣˈna.se]
(tú/vos  pugnases [puɣˈna.ses]
(él/ella/Ud.  pugnase [puɣˈna.se]
(nosostros-as)   pugnásemos [puɣˈna.se.mos]
(vosostros-as/os  pugnaseis [puɣˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  pugnasen [puɣˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese pugnado [u.ˈβje.se puɣˈna.ðo]
(tú/vos  hubieses pugnado [u.ˈβje.ses puɣˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese pugnado [u.ˈβje.se puɣˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos pugnado [u.ˈβje.se.mos puɣˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis pugnado [u.ˈβje.sejs puɣˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen pugnado [u.ˈβje.sen puɣˈna.ðo]
Futur
(yo)   pugnare [puɣˈna.ɾe]
(tú/vos  pugnares [puɣˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.  pugnare [puɣˈna.ɾe]
(nosostros-as)   pugnáremos [puɣˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  pugnareis [puɣˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  pugnaren [puɣˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere pugnado [u.ˈβje.ɾe puɣˈna.ðo]
(tú/vos  hubieres pugnado [u.ˈβje.ɾes puɣˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere pugnado [u.ˈβje.ɾe puɣˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos pugnado [u.ˈβje.ɾe.mos puɣˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis pugnado [u.ˈβje.ɾejs puɣˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren pugnado [u.ˈβje.ɾen puɣˈna.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 pugna
 pugná
[ˈpuɣ.na]
[puɣˈna]
(usted)   pugne [ˈpuɣ.ne]
(nosostros-as)   pugnemos [puɣˈne.mos]
(vosostros-as)   pugnad [puɣˈnað]
(ustedes)   pugnen [ˈpuɣ.nen]