Conjugaison:espagnol/recitar

Conjugaison en espagnol
recitar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

recitar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	recitar	[re.θiˈtaɾ]	haber	recitado	[aˌβeɾ re.θiˈta.ðo]
Gérondif	recitando	[re.θiˈtan̪.do]	habiendo	recitado	[aˌβjen.do re.θiˈta.ðo]
Participe passé	recitado	[re.θiˈta.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   recito [reˈθi.to] (tú/vos)  ou (vos)   recitas  recitás [reˈθi.tas] [re.θiˈtas] (él/ella/Ud.)   recita [reˈθi.ta] (nosostros-as)   recitamos [re.θiˈta.mos] (vosostros-as/os)   recitáis [re.θiˈtai̯s] (ellos-as/Uds.)   recitan [reˈθi.tan]	Passé composé (yo)   he recitado [e re.θiˈta.ðo] (tú/vos)   has recitado [as re.θiˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   ha recitado [a re.θiˈta.ðo] (nosotros-as)   hemos recitado [ˈe.mos re.θiˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habéis recitado [a.ˈβejs re.θiˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   han recitado [an re.θiˈta.ðo]
Imparfait (yo)   recitaba [re.θiˈta.βa] (tú/vos)   recitabas [re.θiˈta.βas] (él/ella/Ud.)   recitaba [re.θiˈta.βa] (nosostros-as)   recitábamos [re.θiˈta.βa.mos] (vosostros-as/os)   recitabais [re.θiˈta.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   recitaban [re.θiˈta.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había recitado [a.ˈβi.a re.θiˈta.ðo] (tú/vos)   habías recitado [a.ˈβi.as re.θiˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   había recitado [a.ˈβi.a re.θiˈta.ðo] (nosotros-as)   habíamos recitado [a.ˈβi.a.mos re.θiˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habíais recitado [a.ˈβi.ajs re.θiˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían recitado [a.ˈβi.an re.θiˈta.ðo]
Passé simple (yo)   recité [re.θiˈte] (tú/vos)   recitaste [re.θiˈtas.te] (él/ella/Ud.)   recitó [re.θiˈto] (nosostros-as)   recitamos [re.θiˈta.mos] (vosostros-as/os)   recitasteis [re.θiˈtas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   recitaron [re.θiˈta.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube recitado [ˈu.βe re.θiˈta.ðo] (tú/vos)   hubiste recitado [u.ˈβi.ste re.θiˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo recitado [ˈu.βo re.θiˈta.ðo] (nosotros-as)   hubimos recitado [u.ˈβi.mos re.θiˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis recitado [u.ˈβi.stejs re.θiˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron recitado [u.ˈβje.ɾon re.θiˈta.ðo]
Futur simple (yo)   recitaré [re.θi.taˈɾe] (tú/vos)   recitarás [re.θi.taˈɾas] (él/ella/Ud.)   recitará [re.θi.taˈɾa] (nosostros-as)   recitaremos [re.θi.taˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   recitaréis [re.θi.taˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   recitarán [re.θi.taˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré recitado [a.ˈβɾe re.θiˈta.ðo] (tú/vos)   habrás recitado [a.ˈβɾas re.θiˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá recitado [a.ˈβɾa re.θiˈta.ðo] (nosotros-as)   habremos recitado [a.ˈβɾe.mos re.θiˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habréis recitado [a.ˈβɾejs re.θiˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán recitado [a.ˈβɾan re.θiˈta.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   recitaría [re.θi.taˈɾi.a] (tú/vos)   recitarías [re.θi.taˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   recitaría [re.θi.taˈɾi.a] (nosostros-as)   recitaríamos [re.θi.taˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   recitaríais [re.θi.taˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   recitarían [re.θi.taˈɾi.an]

Passé (yo)   habría recitado [a.ˈβɾi.a re.θiˈta.ðo] (tú/vos)   habrías recitado [a.ˈβɾi.as re.θiˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habría recitado [a.ˈβɾi.a re.θiˈta.ðo] (nosotros-as)   habríamos recitado [a.ˈβɾi.a.mos re.θiˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habríais recitado [a.ˈβɾi.ajs re.θiˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían recitado [a.ˈβɾi.an re.θiˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   recite [re.ˈθi.te] (tú/vos)  ou (vos)   recites  recités [re.ˈθi.tes] [re.θiˈtes] (él/ella/Ud.)   recite [re.ˈθi.te] (nosostros-as)   recitemos [re.θiˈte.mos] (vosostros-as/os)   recitéis [re.θiˈtei̯s] (ellos-as/Uds.)   reciten [re.ˈθi.ten]	Passé composé (yo)   haya recitado [ˈa.ja re.θiˈta.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas recitado  hayás recitado [ˈa.jas re.θiˈta.ðo] [a.ˈjas re.θiˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   haya recitado [ˈa.ja re.θiˈta.ðo] (nosotros-as)   hayamos recitado [a.ˈja.mos re.θiˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis recitado [a.ˈjajs re.θiˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan recitado [ˈa.jan re.θiˈta.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   recitara [re.θiˈta.ɾa] (tú/vos)   recitaras [re.θiˈta.ɾas] (él/ella/Ud.)   recitara [re.θiˈta.ɾa] (nosostros-as)   recitáramos [re.θiˈta.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   recitarais [re.θiˈta.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   recitaran [re.θiˈta.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera recitado [u.ˈβje.ɾa re.θiˈta.ðo] (tú/vos)   hubieras recitado [u.ˈβje.ɾas re.θiˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera recitado [u.ˈβje.ɾa re.θiˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos recitado [u.ˈβje.ɾa.mos re.θiˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais recitado [u.ˈβje.ɾajs re.θiˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran recitado [u.ˈβje.ɾan re.θiˈta.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   recitase [re.θiˈta.se] (tú/vos)   recitases [re.θiˈta.ses] (él/ella/Ud.)   recitase [re.θiˈta.se] (nosostros-as)   recitásemos [re.θiˈta.se.mos] (vosostros-as/os)   recitaseis [re.θiˈta.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   recitasen [re.θiˈta.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese recitado [u.ˈβje.se re.θiˈta.ðo] (tú/vos)   hubieses recitado [u.ˈβje.ses re.θiˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese recitado [u.ˈβje.se re.θiˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos recitado [u.ˈβje.se.mos re.θiˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis recitado [u.ˈβje.sejs re.θiˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen recitado [u.ˈβje.sen re.θiˈta.ðo]
Futur (yo)   recitare [re.θiˈta.ɾe] (tú/vos)   recitares [re.θiˈta.ɾes] (él/ella/Ud.)   recitare [re.θiˈta.ɾe] (nosostros-as)   recitáremos [re.θiˈta.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   recitareis [re.θiˈta.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   recitaren [re.θiˈta.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere recitado [u.ˈβje.ɾe re.θiˈta.ðo] (tú/vos)   hubieres recitado [u.ˈβje.ɾes re.θiˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere recitado [u.ˈβje.ɾe re.θiˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos recitado [u.ˈβje.ɾe.mos re.θiˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis recitado [u.ˈβje.ɾejs re.θiˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren recitado [u.ˈβje.ɾen re.θiˈta.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   recita  recitá [reˈθi.ta] [re.θiˈta] (usted)   recite [reˈθi.te] (nosostros-as)   recitemos [re.θiˈte.mos] (vosostros-as)   recitad [re.θiˈtað] (ustedes)   reciten [reˈθi.ten]