Conjugaison:espagnol/refractar

Conjugaison en espagnol
refractar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

refractar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   refracto [reˈfɾak.to]
(tú/vos
ou (vos) 
 refractas
 refractás
[reˈfɾak.tas]
[re.fɾakˈtas]
(él/ella/Ud.  refracta [reˈfɾak.ta]
(nosostros-as)   refractamos [re.fɾakˈta.mos]
(vosostros-as/os  refractáis [re.fɾakˈtai̯s]
(ellos-as/Uds.  refractan [reˈfɾak.tan]
Passé composé
(yo)   he refractado [e re.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos  has refractado [as re.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  ha refractado [a re.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   hemos refractado [ˈe.mos re.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habéis refractado [a.ˈβejs re.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  han refractado [an re.fɾakˈta.ðo]
Imparfait
(yo)   refractaba [re.fɾakˈta.βa]
(tú/vos  refractabas [re.fɾakˈta.βas]
(él/ella/Ud.  refractaba [re.fɾakˈta.βa]
(nosostros-as)   refractábamos [re.fɾakˈta.βa.mos]
(vosostros-as/os  refractabais [re.fɾakˈta.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  refractaban [re.fɾakˈta.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había refractado [a.ˈβi.a re.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos  habías refractado [a.ˈβi.as re.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  había refractado [a.ˈβi.a re.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   habíamos refractado [a.ˈβi.a.mos re.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habíais refractado [a.ˈβi.ajs re.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían refractado [a.ˈβi.an re.fɾakˈta.ðo]
Passé simple
(yo)   refracté [re.fɾakˈte]
(tú/vos  refractaste [re.fɾakˈtas.te]
(él/ella/Ud.  refractó [re.fɾakˈto]
(nosostros-as)   refractamos [re.fɾakˈta.mos]
(vosostros-as/os  refractasteis [re.fɾakˈtas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  refractaron [re.fɾakˈta.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube refractado [ˈu.βe re.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos  hubiste refractado [u.ˈβi.ste re.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo refractado [ˈu.βo re.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubimos refractado [u.ˈβi.mos re.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis refractado [u.ˈβi.stejs re.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron refractado [u.ˈβje.ɾon re.fɾakˈta.ðo]
Futur simple
(yo)   refractaré [re.fɾak.taˈɾe]
(tú/vos  refractarás [re.fɾak.taˈɾas]
(él/ella/Ud.  refractará [re.fɾak.taˈɾa]
(nosostros-as)   refractaremos [re.fɾak.taˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  refractaréis [re.fɾak.taˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  refractarán [re.fɾak.taˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré refractado [a.ˈβɾe re.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos  habrás refractado [a.ˈβɾas re.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá refractado [a.ˈβɾa re.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   habremos refractado [a.ˈβɾe.mos re.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habréis refractado [a.ˈβɾejs re.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán refractado [a.ˈβɾan re.fɾakˈta.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   refractaría [re.fɾak.taˈɾi.a]
(tú/vos  refractarías [re.fɾak.taˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  refractaría [re.fɾak.taˈɾi.a]
(nosostros-as)   refractaríamos [re.fɾak.taˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  refractaríais [re.fɾak.taˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  refractarían [re.fɾak.taˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría refractado [a.ˈβɾi.a re.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos  habrías refractado [a.ˈβɾi.as re.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  habría refractado [a.ˈβɾi.a re.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   habríamos refractado [a.ˈβɾi.a.mos re.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habríais refractado [a.ˈβɾi.ajs re.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían refractado [a.ˈβɾi.an re.fɾakˈta.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   refracte [re.ˈfɾak.te]
(tú/vos
ou (vos) 
 refractes
 refractés
[re.ˈfɾak.tes]
[re.fɾakˈtes]
(él/ella/Ud.  refracte [re.ˈfɾak.te]
(nosostros-as)   refractemos [re.fɾakˈte.mos]
(vosostros-as/os  refractéis [re.fɾakˈtei̯s]
(ellos-as/Uds.  refracten [re.ˈfɾak.ten]
Passé composé
(yo)   haya refractado [ˈa.ja re.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas refractado
 hayás refractado
[ˈa.jas re.fɾakˈta.ðo]
[a.ˈjas re.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  haya refractado [ˈa.ja re.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   hayamos refractado [a.ˈja.mos re.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis refractado [a.ˈjajs re.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan refractado [ˈa.jan re.fɾakˈta.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   refractara [re.fɾakˈta.ɾa]
(tú/vos  refractaras [re.fɾakˈta.ɾas]
(él/ella/Ud.  refractara [re.fɾakˈta.ɾa]
(nosostros-as)   refractáramos [re.fɾakˈta.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  refractarais [re.fɾakˈta.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  refractaran [re.fɾakˈta.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera refractado [u.ˈβje.ɾa re.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos  hubieras refractado [u.ˈβje.ɾas re.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera refractado [u.ˈβje.ɾa re.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos refractado [u.ˈβje.ɾa.mos re.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais refractado [u.ˈβje.ɾajs re.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran refractado [u.ˈβje.ɾan re.fɾakˈta.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   refractase [re.fɾakˈta.se]
(tú/vos  refractases [re.fɾakˈta.ses]
(él/ella/Ud.  refractase [re.fɾakˈta.se]
(nosostros-as)   refractásemos [re.fɾakˈta.se.mos]
(vosostros-as/os  refractaseis [re.fɾakˈta.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  refractasen [re.fɾakˈta.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese refractado [u.ˈβje.se re.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos  hubieses refractado [u.ˈβje.ses re.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese refractado [u.ˈβje.se re.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos refractado [u.ˈβje.se.mos re.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis refractado [u.ˈβje.sejs re.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen refractado [u.ˈβje.sen re.fɾakˈta.ðo]
Futur
(yo)   refractare [re.fɾakˈta.ɾe]
(tú/vos  refractares [re.fɾakˈta.ɾes]
(él/ella/Ud.  refractare [re.fɾakˈta.ɾe]
(nosostros-as)   refractáremos [re.fɾakˈta.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  refractareis [re.fɾakˈta.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  refractaren [re.fɾakˈta.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere refractado [u.ˈβje.ɾe re.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos  hubieres refractado [u.ˈβje.ɾes re.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere refractado [u.ˈβje.ɾe re.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos refractado [u.ˈβje.ɾe.mos re.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis refractado [u.ˈβje.ɾejs re.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren refractado [u.ˈβje.ɾen re.fɾakˈta.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 refracta
 refractá
[reˈfɾak.ta]
[re.fɾakˈta]
(usted)   refracte [reˈfɾak.te]
(nosostros-as)   refractemos [re.fɾakˈte.mos]
(vosostros-as)   refractad [re.fɾakˈtað]
(ustedes)   refracten [reˈfɾak.ten]