Conjugaison:espagnol/resaltar

Conjugaison en espagnol
resaltar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

resaltar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   resalto [reˈsal.to]
(tú/vos
ou (vos) 
 resaltas
 resaltás
[reˈsal.tas]
[re.salˈtas]
(él/ella/Ud.  resalta [reˈsal.ta]
(nosostros-as)   resaltamos [re.salˈta.mos]
(vosostros-as/os  resaltáis [re.salˈtai̯s]
(ellos-as/Uds.  resaltan [reˈsal.tan]
Passé composé
(yo)   he resaltado [e re.salˈta.ðo]
(tú/vos  has resaltado [as re.salˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  ha resaltado [a re.salˈta.ðo]
(nosotros-as)   hemos resaltado [ˈe.mos re.salˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habéis resaltado [a.ˈβejs re.salˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  han resaltado [an re.salˈta.ðo]
Imparfait
(yo)   resaltaba [re.salˈta.βa]
(tú/vos  resaltabas [re.salˈta.βas]
(él/ella/Ud.  resaltaba [re.salˈta.βa]
(nosostros-as)   resaltábamos [re.salˈta.βa.mos]
(vosostros-as/os  resaltabais [re.salˈta.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  resaltaban [re.salˈta.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había resaltado [a.ˈβi.a re.salˈta.ðo]
(tú/vos  habías resaltado [a.ˈβi.as re.salˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  había resaltado [a.ˈβi.a re.salˈta.ðo]
(nosotros-as)   habíamos resaltado [a.ˈβi.a.mos re.salˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habíais resaltado [a.ˈβi.ajs re.salˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían resaltado [a.ˈβi.an re.salˈta.ðo]
Passé simple
(yo)   resalté [re.salˈte]
(tú/vos  resaltaste [re.salˈtas.te]
(él/ella/Ud.  resaltó [re.salˈto]
(nosostros-as)   resaltamos [re.salˈta.mos]
(vosostros-as/os  resaltasteis [re.salˈtas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  resaltaron [re.salˈta.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube resaltado [ˈu.βe re.salˈta.ðo]
(tú/vos  hubiste resaltado [u.ˈβi.ste re.salˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo resaltado [ˈu.βo re.salˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubimos resaltado [u.ˈβi.mos re.salˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis resaltado [u.ˈβi.stejs re.salˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron resaltado [u.ˈβje.ɾon re.salˈta.ðo]
Futur simple
(yo)   resaltaré [re.sal.taˈɾe]
(tú/vos  resaltarás [re.sal.taˈɾas]
(él/ella/Ud.  resaltará [re.sal.taˈɾa]
(nosostros-as)   resaltaremos [re.sal.taˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  resaltaréis [re.sal.taˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  resaltarán [re.sal.taˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré resaltado [a.ˈβɾe re.salˈta.ðo]
(tú/vos  habrás resaltado [a.ˈβɾas re.salˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá resaltado [a.ˈβɾa re.salˈta.ðo]
(nosotros-as)   habremos resaltado [a.ˈβɾe.mos re.salˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habréis resaltado [a.ˈβɾejs re.salˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán resaltado [a.ˈβɾan re.salˈta.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   resaltaría [re.sal.taˈɾi.a]
(tú/vos  resaltarías [re.sal.taˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  resaltaría [re.sal.taˈɾi.a]
(nosostros-as)   resaltaríamos [re.sal.taˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  resaltaríais [re.sal.taˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  resaltarían [re.sal.taˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría resaltado [a.ˈβɾi.a re.salˈta.ðo]
(tú/vos  habrías resaltado [a.ˈβɾi.as re.salˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  habría resaltado [a.ˈβɾi.a re.salˈta.ðo]
(nosotros-as)   habríamos resaltado [a.ˈβɾi.a.mos re.salˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habríais resaltado [a.ˈβɾi.ajs re.salˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían resaltado [a.ˈβɾi.an re.salˈta.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   resalte [re.ˈsal.te]
(tú/vos
ou (vos) 
 resaltes
 resaltés
[re.ˈsal.tes]
[re.salˈtes]
(él/ella/Ud.  resalte [re.ˈsal.te]
(nosostros-as)   resaltemos [re.salˈte.mos]
(vosostros-as/os  resaltéis [re.salˈtei̯s]
(ellos-as/Uds.  resalten [re.ˈsal.ten]
Passé composé
(yo)   haya resaltado [ˈa.ja re.salˈta.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas resaltado
 hayás resaltado
[ˈa.jas re.salˈta.ðo]
[a.ˈjas re.salˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  haya resaltado [ˈa.ja re.salˈta.ðo]
(nosotros-as)   hayamos resaltado [a.ˈja.mos re.salˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis resaltado [a.ˈjajs re.salˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan resaltado [ˈa.jan re.salˈta.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   resaltara [re.salˈta.ɾa]
(tú/vos  resaltaras [re.salˈta.ɾas]
(él/ella/Ud.  resaltara [re.salˈta.ɾa]
(nosostros-as)   resaltáramos [re.salˈta.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  resaltarais [re.salˈta.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  resaltaran [re.salˈta.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera resaltado [u.ˈβje.ɾa re.salˈta.ðo]
(tú/vos  hubieras resaltado [u.ˈβje.ɾas re.salˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera resaltado [u.ˈβje.ɾa re.salˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos resaltado [u.ˈβje.ɾa.mos re.salˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais resaltado [u.ˈβje.ɾajs re.salˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran resaltado [u.ˈβje.ɾan re.salˈta.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   resaltase [re.salˈta.se]
(tú/vos  resaltases [re.salˈta.ses]
(él/ella/Ud.  resaltase [re.salˈta.se]
(nosostros-as)   resaltásemos [re.salˈta.se.mos]
(vosostros-as/os  resaltaseis [re.salˈta.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  resaltasen [re.salˈta.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese resaltado [u.ˈβje.se re.salˈta.ðo]
(tú/vos  hubieses resaltado [u.ˈβje.ses re.salˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese resaltado [u.ˈβje.se re.salˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos resaltado [u.ˈβje.se.mos re.salˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis resaltado [u.ˈβje.sejs re.salˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen resaltado [u.ˈβje.sen re.salˈta.ðo]
Futur
(yo)   resaltare [re.salˈta.ɾe]
(tú/vos  resaltares [re.salˈta.ɾes]
(él/ella/Ud.  resaltare [re.salˈta.ɾe]
(nosostros-as)   resaltáremos [re.salˈta.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  resaltareis [re.salˈta.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  resaltaren [re.salˈta.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere resaltado [u.ˈβje.ɾe re.salˈta.ðo]
(tú/vos  hubieres resaltado [u.ˈβje.ɾes re.salˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere resaltado [u.ˈβje.ɾe re.salˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos resaltado [u.ˈβje.ɾe.mos re.salˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis resaltado [u.ˈβje.ɾejs re.salˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren resaltado [u.ˈβje.ɾen re.salˈta.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 resalta
 resaltá
[reˈsal.ta]
[re.salˈta]
(usted)   resalte [reˈsal.te]
(nosostros-as)   resaltemos [re.salˈte.mos]
(vosostros-as)   resaltad [re.salˈtað]
(ustedes)   resalten [reˈsal.ten]