Voir aussi : Interim, intérim

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin interim.

Adjectif modifier

interim \ˈɪn.tə.ɹɪm\

  1. Provisoire, temporaire.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
interim
\ˈɪn.tə.ɹɪm\
interims
\ˈɪn.tə.ɹɪmz\

interim \ˈɪn.tə.ɹɪm\

  1. Intérim.
  2. Intervalle.

Anagrammes modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • interim sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)  

Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de inter, avec le suffixe -im.

Adverbe modifier

interim

  1. Pendant ce temps, dans l’intervalle.
  2. Pendant un moment.
  3. Parfois.

Prononciation modifier

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin interim.

Nom commun modifier

interim \Prononciation ?\ neutre

  1. Intérim.

Dérivés modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,7 % des Flamands,
  • 93,5 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]