Luxembourgeois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

Infinitif ablennen
Verbe auxiliaire hunn
Participe passé ageblennt
Indicatif
Présent ech blennen an
du blenns an
hien, si, hatt blennt an
mir blennen an
dir blennt an
si blennen an
Passé
composé
ech hunn ageblennt
du hues ageblennt
hien, si, hatt huet ageblennt
mir hunn ageblennt
dir hutt ageblennt
si hunn ageblennt
Prétérit verbe sans prétérit Plus-que-parfait ech hat ageblennt
du has ageblennt
hien, si, hatt hat ageblennt
mir haten ageblennt
dir hat ageblennt
si haten ageblennt
Futur I ech wäert ablennen
du wäerts ablennen
hien, si, hatt wäert ablennen
mir wäerten ablennen
dir wäert ablennen
si wäerten ablennen
Futur II ech wäert ageblennt hunn
du wäerts ageblennt hunn
hien / si, hatt wäert ageblennt hunn
mir wäerten ageblennt hunn
dir wäert ageblennt hunn
si wäerten ageblennt hunn
Conditionnel
Conditionnel
présent
ech géif ablennen
du géifs ablennen
hien, si, hatt géif ablennen
mir géifen ablennen
dir géift ablennen
si géifen ablennen
Conditionnel
passé
ech hätt ageblennt
du häss ageblennt
hien, si, hatt hätt ageblennt
mir hätten ageblennt
dir hätt ageblennt
si hätten ageblennt
Impératif
blenn an!
blennt an!

ablenne(n) \Prononciation ?\ transitif

  1. Montrer, insérer (dans une séquence de plans filmés).
    • D’Bild vum Vermësste gouf an den Noriichten ageblennt.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Notes modifier

La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « ablenne » est utilisé.