acquis communautaire

Français modifier

Étymologie modifier

 Composé de acquis et de communautaire.

Locution nominale modifier

Invariable
acquis communautaire
\a.ki.kɔ.my.nɔ.tɛʁ\

acquis communautaire \a.ki.kɔ.my.nɔ.tɛʁ\ masculin

  1. (Politique, Droit de l’Union européenne) Ensemble des législations (règlement, directive, et autres actes contraignants) adopté dans l’Union européenne.

Synonymes modifier

Traductions modifier

Prononciation modifier

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du français acquis communautaire.

Locution nominale modifier

acquis communautaire \Prononciation ?\

  1. (Politique, Droit de l’Union européenne) Acquis communautaire.
    This heritage of rights and duties which derives from the participation in the European integration process, is called in the community jargon acquis communautaire and represents the conditio sine qua non for becoming a member state of what is now the European Union. — (Raimondo Cagiano de Azevedo, Angela Paparusso et Mauro Vaccaro, « Sovereignty and acquis communautaire: the new borders of the European Union », dans L’Europe en formation [texte intégral])

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du français acquis communautaire.

Locution nominale modifier

acquis communautaire \Prononciation ?\ neutre

  1. (Politique, Droit de l’Union européenne) Acquis communautaire.
    Acquis communautaire
    Het „acquis” van de EU betreft de gemeenschappelijke onderbouw van rechten en plichten die bindend zijn voor alle EU-landen als EU-lidstaten.
    — (Union européenne, Acquis communauraite sur eur-lex.eu)
    Het "acquis communautaire" gaat over de rechten en plichten die alle lidstaten uit hoofde van de Europese Unie bindt. — (Vlaamse Havencommissie, Acquis communautaire sur vlaamsehavencommissie.be)

Prononciation modifier

  • (Région à préciser) : écouter « acquis communautaire [Prononciation ?] »