antonomasia
Étymologie
modifier- Du latin antonomasia.
Nom commun
modifierVoir aussi
modifier- antonomasia sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)
Étymologie
modifier- Du latin antonomasia, lui-même emprunté au grec ancien ἀντονομασία, antonomasía.
Nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
antonomasia \an.to.no.ˈma.zja\ |
antonomasie \an.to.no.ˈma.zje\ |
antonomasia \an.to.no.ˈma.zja\ féminin
- (Rhétorique) Antonomase, figure de style par laquelle un nom commun ou une périphrase désigne un nom propre.
- (Rhétorique) Antonomase, inversement, figure de style par laquelle un nom propre est utilisé comme un nom commun.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Voir aussi
modifier- antonomasia sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Références
modifier- « antonomasia », dans Grande dizionario italiano Aldo Gabrielli, 4e éd., version en ligne → consulter cet ouvrage
- « antonomasia », dans De Mauro, Dictionnaire italien en ligne → consulter cet ouvrage
- « antonomasia », dans Dizionario Olivetti, Dictionnaire italien en ligne → consulter cet ouvrage
- « antonomasia », dans Sapere.it, Encyclopédie et dictionnaire italien en ligne, De Agostini Editore → consulter cet ouvrage
- « antonomasia », dans Treccani, Dictionnaire, encyclopédie et thésaurus italien en ligne → consulter cet ouvrage
- Ottorino Pianigiani, Vocabolario Etimologico della Lingua Italiana, Società editrice Dante Alighieri di Albrighi / Segati, Rome / Milan, 1907 → consulter cet ouvrage
Étymologie
modifier- Du grec ancien ἀντονομασία, antonomasia.
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | antonomasiă | antonomasiae |
Vocatif | antonomasiă | antonomasiae |
Accusatif | antonomasiăm | antonomasiās |
Génitif | antonomasiae | antonomasiārŭm |
Datif | antonomasiae | antonomasiīs |
Ablatif | antonomasiā | antonomasiīs |
antonomasia \Prononciation ?\ féminin
- Antonomase, en particulier, usage de l’épithète pour désigner la personne : Eversor Carthaginis, plutôt que Scipio.
Antonomasia, quae aliquid pro nomine ponit, poetis utroque modo frequentissima, et per epitheton, quod detracto eo cui adponitur valet pro nomine ("Tydides", "Pelides"), et ex iis quae in quoque sunt praecipua: "divum pater atque hominum rex".
— (Quintilien, 8, 6, 29)
Apparentés étymologiques
modifier- antonomastice, employé par antonomase
Références
modifier- « antonomasia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage