anzavin
Breton modifier
Forme de verbe modifier
anzavin \ãnˈzɑːvĩn\
- Première personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe anzav, « avouer », « reconnaître ».
- N’anzavin nemet va zorfedou brasa, rak va fec’hedouigou a zo o niver ken bras hag hini ar stered en oabl. — (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 1, Gwalarn, 1936, page 41)
- Je ne reconnaîtrai que mes plus grands crimes, car le nombre de mes péchés véniels est aussi grand que celui des étoiles dans le ciel.
- N’anzavin nemet va zorfedou brasa, rak va fec’hedouigou a zo o niver ken bras hag hini ar stered en oabl. — (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 1, Gwalarn, 1936, page 41)