babulus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Apparenté à babio (« se vanter »).
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | babulus | babulă | babulum | babulī | babulae | babulă |
Vocatif | babule | babulă | babulum | babulī | babulae | babulă |
Accusatif | babulum | babulăm | babulum | babulōs | babulās | babulă |
Génitif | babulī | babulae | babulī | babulōrŭm | babulārŭm | babulōrŭm |
Datif | babulō | babulae | babulō | babulīs | babulīs | babulīs |
Ablatif | babulō | babulā | babulō | babulīs | babulīs | babulīs |
babulus \Prononciation ?\
- Hâbleur, vantard.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références modifier
- « babulus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 203)