Occitan modifier

Étymologie modifier

Du latin carraria[1].
Forme du languedocien occidental (biterrois, rouergat et franche sud-ouest du gévaudanais notamment) ainsi que du bas dauphinois.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
carrièira
\kaˈrjɛjɾo̞\
carrièiras
\kaˈrjɛjɾo̞s\

carrièira [kaˈrjɛjɾo̞], [kaˈʁjɛjɾo̞] (graphie normalisée) féminin

  1. Rue, chemin entre deux maisons.
    • carrièira òrba
      cul-de-sac
    • carrièira crosada
      carrefour
    • carrièira passagièira
      rue passante
    • carrièira cauda, marrida carrièira
      rue mal famée
    • grand carrièira
      grand rue
    • bardat, trepador de la carrièira
      trottoir de la rue
    • gandòla, regòla de la carrièira
      ruisseau de rue
    • per carrièira
      par les rues
    • a la carrièira
      dans la rue
    • èsser a la carrièira
      être à la rue, n’avoir pas de logis, être à la mendicité
    • gitar l’argent a la carrièira
      jeter l’argent par les fenêtres
    • sembla que vos a trobat a la carrièira
      il vous traite du haut de sa grandeur
    • batre, córrer las carrièiras
      courir les rues
    • nèci a córrer carrièiras
      fou à courir les rues
    • prene carrièira
      s’acheminer, entrer en lice
  2. Carrière, lice.
  3. Cours de la vie, profession.
  4. Voie ouverte.
  5. (Imprimerie) Ligne blanche, vide qui apparaît dans une page mal composée.
  6. Caisse que les tailleurs tiennent sous leur table et dans laquelle ils jettent les restes et les rognures.

Variantes dialectales modifier

Dérivés modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Paronymes modifier

Références modifier

  1. Yves Lavalade, Dictionnaire occitan/français (Limousin-Marche-Périgord) — étymologies occitanes, Éditions Lucien Souny, 2003

Voir aussi modifier