Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de confectus, avec le suffixe -ura.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif confectură confecturae
Vocatif confectură confecturae
Accusatif confecturăm confecturās
Génitif confecturae confecturārŭm
Datif confecturae confecturīs
Ablatif confecturā confecturīs

confectura \Prononciation ?\ féminin

  1. Confection (rendu).

Références modifier

  • « confectura », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 382)