conjugus
Latin modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | conjugus | conjugă | conjugum | conjugī | conjugae | conjugă |
Vocatif | conjuge | conjugă | conjugum | conjugī | conjugae | conjugă |
Accusatif | conjugum | conjugăm | conjugum | conjugōs | conjugās | conjugă |
Génitif | conjugī | conjugae | conjugī | conjugōrŭm | conjugārŭm | conjugōrŭm |
Datif | conjugō | conjugae | conjugō | conjugīs | conjugīs | conjugīs |
Ablatif | conjugō | conjugā | conjugō | conjugīs | conjugīs | conjugīs |
conjugus \Prononciation ?\
- Joignable.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés modifier
Références modifier
- « conjugus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage