Voir aussi : conquistó

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe conquistar
Indicatif Présent (yo) conquisto
(tú) conquisto
(vos) conquisto
(él/ella/usted) conquisto
(nosotros-as) conquisto
(vosotros-as) conquisto
(os) conquisto
(ellos-as/ustedes) conquisto
Imparfait (yo) conquisto
(tú) conquisto
(vos) conquisto
(él/ella/usted) conquisto
(nosotros-as) conquisto
(vosotros-as) conquisto
(os) conquisto
(ellos-as/ustedes) conquisto
Passé simple (yo) conquisto
(tú) conquisto
(vos) conquisto
(él/ella/usted) conquisto
(nosotros-as) conquisto
(vosotros-as) conquisto
(os) conquisto
(ellos-as/ustedes) conquisto
Futur simple (yo) conquisto
(tú) conquisto
(vos) conquisto
(él/ella/usted) conquisto
(nosotros-as) conquisto
(vosotros-as) conquisto
(os) conquisto
(ellos-as/ustedes) conquisto

conquisto \koŋˈkis.to\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de conquistar.

Prononciation modifier

Italien modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe conquistare
Indicatif Présent (io) conquisto
Imparfait
Passé simple
Futur simple

conquisto \koŋ.ˈkwi.sto\

  1. Première personne du singulier de l’indicatif présent du verbe conquistare.

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe conquistar
Indicatif Présent eu conquisto
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

conquisto \kõ.ˈkiʃ.tu\ (Lisbonne) \kõ.ˈkis.tʊ\ (São Paulo)

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de conquistar.