Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de deceptus, avec le suffixe -tor.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif deceptor deceptorēs
Vocatif deceptor deceptorēs
Accusatif deceptorem deceptorēs
Génitif deceptoris deceptorum
Datif deceptorī deceptoribus
Ablatif deceptorĕ deceptoribus

deceptor \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : deceptrix)

  1. Personne qui trompe.

Références modifier