Breton modifier

Étymologie modifier

Dérivé de eürus (« heureux »), avec le préfixe dis- (le préfixe dis- devient diz- devant une voyelle).

Adjectif modifier

Mutation Forme
Non muté dizeürus
Adoucissante zizeürus
Nature Forme
Positif dizeürus
Comparatif dizeürusocʼh
Superlatif dizeürusañ
Exclamatif dizeürusat

dizeürus \diˈzɛɥ.rys\

  1. Infortuné, malheureux.

Antonymes modifier

Synonymes modifier

Références modifier