doull
Breton modifier
Forme d’adjectif modifier
doull \ˈdulː\
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | toull |
Adoucissante | doull |
- Forme mutée de toull par adoucissement (t > d).
Forme de nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | toull | toulloù |
Adoucissante | doull | doulloù |
Spirante | zoull | zoulloù |
doull \ˈdulː\ masculin
- Forme mutée de toull par adoucissement (t > d).
- Petra a ya e kêr hag a lez e doull er gêr ? - An alcʼhwez. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - Troisième partie - Le style populaire, 1974, page 331)
- Quʼest-ce qui va en ville en laissant son trou à la maison ? - La clef.
- Petra a ya e kêr hag a lez e doull er gêr ? - An alcʼhwez. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - Troisième partie - Le style populaire, 1974, page 331)
Forme de verbe modifier
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | toull |
Adoucissante | doull |
Spirante | zoull |
doull \ˈdulː\
- Forme mutée de toull par adoucissement (t > d).
- Yann a doull hag a zizolo teir bodez. — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 118)
- Jean creuse et découvre trois pots.
- Yann a doull hag a zizolo teir bodez. — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 118)